Name: منِ بهتر (روایت کاربر درمانکده از خودشناسی و رسیدن به حال خوب)
Rating: 3.7

سلام به همه کسانی که دوست دارند بهتر زندگی کنن و تو این مسیر تلاش می کنن

من ۵۱ سالمه در خانواده مادرسالار تا سن ۱۴ سالگی رشد کردم ولی چه رشدی که فقط دلهره، ترس , اضطرابT مهمان همیشگی منِ کودک بود.

تو همون سن ازدواج کردم و تا سن ۲۱ سالگی ۳ فرزند داشتم؛ این در حالی بود که همش نگران خانواده خودم بودم و حرف مادر و رضایت اون اولویت زندگی من بود و من قربانی این زندگی شده بودم. بعد از چند سال به شهر برگشتیم و کم کم در سن ۴۰ سالگی با وقفه بسیار احساس کردم یه جای کار درست نیست.

افسرده و سرخورده شده بودم؛ شروع کردم به پیگیری؛ پیش روانشناس می رفتم. از خانواده خودم (پدری)فاصله گرفتم چون کم کم بین من جدید و منی که از قبل می شناختن فاصله افتاد و برای اونها قابل پذیرش نبود. تونستم خودم، بچه هام و همسرم رو ببینم.

بارها و بارها بخاطر اینکه هیچ نتیجه ای نمی گرفتم و فقط گوینده داستان زندگیم بودم از روانشناسی به روانشناس دیگه می رفتم تا کسی پیدا بشه به من کمک کنه.

کم کم احساس کردم خودم باید و می تونم مشکل خودم رو پیدا کنم و باید انقدر پی گیر بشم تا گره باز بشه.

شروع کردم کلاس روانشناسی رفتن؛ کتابهای روانشناسی خوندن و پیج های روانشناسان مطرح رو دنبال کردن و گاهی تو بعضی از اونها یه گره باز می شد.

الان ایراد ها رو پیدا کردم، حتی منشا اونها رو فهمیدم از کجاست و نیمی از راه رو رفتم. کم کم دارم اونها رو عمل می کنم.

خیلی هنوز راه دارم ولی از آنجایی که الان هستم خوشحالم و حال بهتری نسبت به خودم دارم.

اینها رو گفتم که بگم برای حال خوب باید زمان گذاشت، پی گیر بود و مطمئن بود که می شه بهتر زندگی کرد.

به امید حال خوب برای تمام مردم دنیا

داستان یکی از کاربران محترم درمانکده را خواندید که به قلم خودشان تحریر شده بود.
مشاهدۀ تمام داستان‌های کاربران