روانپزشک و روانشناس هر ۲ متخصصانی هستند که برای تشخیص و درمان بیماری‌های مرتبط با سلامت روان آموزش می‌بینند. به عبارت دیگر، حوزه تخصص آن‌ها روان و بررسی نحوه اثرگذاری آن بر رفتار و تندرستی است. به همین دلیل، بسیاری از مردم نمی‌توانند فرق روانشناس و روانپزشک را به راحتی تشخیص دهند.
چند تفاوت اساسی بین روانشناس و روانپزشک وجود دارد که از مهم‌ترین موارد می‌توان به زمینه تحصیلی و راه‌کارهای درمانی ارائه‌شده از سوی آن‌ها اشاره کرد. برای اینکه درباره شباهت ها و تفاوت های روانشناس با روانپزشک اطلاعات بیشتری کسب کنید، توصیه می‌کنیم تا انتهای این مقاله از مجله درمانکده با ما همراه باشید.
فهرست محتوا
فرق روانشناس و روانپزشک از نظر تحصیلات
هم روانپزشک و هم روانشناس از نحوه عملکرد مغز، تفکر، عواطف و احساسات انسان آگاه است و می‌تواند به افراد دچار اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب کمک کند. همچنین هر ۲ متخصص باید دوره طولانی آموزش را بگذرانند و پروانه کار دریافت کنند، اما بررسی تحصیلات روان شناس در برابر روانپزشک نشان می‌دهد که نوع آموزش آن‌ها با یکدیگر متفاوت است.
فرق روانشناس و روانپزشک در این است که روانپزشک در دانشکده پزشکی تحصیل می‌کند و مدرک پزشکی می‌گیرد. سپس برای گرفتن تخصص در زمینه تشخیص و درمان اختلالات روانی، تقریبا به مدت چهار سال دوره رزیدنتی را پشت سر می‌گذارد. از این‌رو، می‌تواند به خوبی ارتباط میان اختلالات ذهن و جسم را درک کند و مشکلات سلامت روان را از سایر بیماری‌های زمینه‌ای که ممکن است با علائم روانی همراه باشند، تشخیص دهد. تجربه روانپزشک عموما شامل کار با بیماران مختلف، از جمله کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلالات رفتاری و بزرگسالان مبتلا به بیماری‌های حاد روانی، در بخش روانپزشکی بیمارستان است.
اما روانشناس در دانشکده روانشناسی تحصیل می‌کند و دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری را پشت سر می‌گذارد. این متخصص در مورد موضوعاتی مانند اخلاق و رفتار انسان، رشد شخصیت و تاریخچه مشکلات روان‌شناختی آموزش می‌بیند. همچنین به منظور آمادگی برای شروع کار در این حرفه با نحوه تشخیص اختلالات روانی و عاطفی در شرایط مختلف آشنا می‌شود. بعد از پایان دوره تحصیلات تکمیلی، دانشجویان روانشناسی به مدت یک تا ۲ سال وارد دوره کارورزی می‌شوند تا طی آن درباره نظریه‌های رواندرمانی، تکنیک‌های حل مسئله و انواع راه‌کارهای درمانی تجربه بیشتری کسب کنند.
روش های درمان روانپزشکی در مقابل روانشناسی
هنگامی که از فرق روانشناس و روانپزشک صحبت به میان می‌آید، باید به تفاوت راه حل‌های ارائه شده توسط آن‌ها اشاره کرد. شواهد در مورد تفاوت عملکرد روانپزشک و روانشناس نشان می‌دهد که هدف هر ۲ متخصص بهبود احساسات و عواطف انسان‌ها است، اما رویکرد آن‌ها در رفع بیماری‌های روحی و روانی با هم فرق دارد. در ادامه تفاوت روانشناس و روانپزشک را از نظر نحوه مواجهه با مشکلات سلامت روان بررسی می‌کنیم.
روانپزشک
روانپزشک به عنوان متخصصی که در دانشکده پزشکی تحصیل کرده، مجاز به نوشتن نسخه است. همچنین می‌تواند از آزمایش خون و معاینات فیزیکی لازم برای پیوند دادن مشکلات روحی و روانی به اختلالات بیولوژیکی استفاده کند.
بسیاری از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی، اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی (ADHD) و اسکیزوفرنی به طور موثری با داروها قابل درمان هستند. از داروهای تجویزشده توسط روانپزشکان می‌توان به داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی، تثبیت‌کننده‌های خلق و خو و داروهای آرام‌بخش اشاره کرد.
گاهی‌اوقات تجویز دارو برای درمان بیماری روانی کافی است، اما در بعضی موارد ترکیبی از دارودرمانی و رواندرمانی یا مشاوره لازم است. روانپزشک در این شرایط ممکن است شما را به متخصص بهداشت روان دیگری ارجاع دهد یا خود به تنهایی رواندرمانی را شروع کند.
روانشناس
همانند روانپزشک، روانشناس هم در اولین ملاقات با شما در مورد علائمی که دارید و مدت زمان آن‌ها سوال می‌پرسد. همچنین سابقه خانوادگی شما و سبک زندگی‌تان را بررسی می‌کند. این گفتگوی اولیه به تشخیص مشکل شما و انتخاب بهترین رویکرد درمانی کمک می‌کند.
اما فرق روانشناس و روانپزشک این است که روانشناسان صلاحیت انجام مشاوره و رواندرمانی، انجام تست‌های روان‌شناختی و درمان اختلالات روانی را دارند. با این حال آن‌ها پزشک نیستند و به همین دلیل نمی‌توانند نسخه بنویسند یا اقدامات پزشکی انجام دهند.
[sibwp_form id=1]
متخصص روانشناسی معمولا رواندرمانی و مشاوره را پیشنهاد می‌دهد و از روش‌هایی مانند رفتار درمانی شناختی استفاده می‌کند تا به شما در کنار آمدن با مشکلات و غلبه بر اختلالات روانی کمک کند. مشاوره بر مسائل خاص تمرکز دارد و برای کمک به فرد برای پرداختن به یک مشکل خاص مانند اعتیاد یا مدیریت استرس طراحی شده است. تمرکز مشاوره روی حل مسئله یا یادگیری تکنیک‌های مفید برای مقابله با مشکلات است.
رواندرمانی طولانی‌تر از مشاوره است و روی طیف گسترده‌ای از مشکلات تمرکز می‌کند تا الگو‌های فکری و رفتاری فرد و چگونگی تعامل او را با جهان تحت تاثیر قرار دهد. بسته به نوع رواندرمانی، این راهکار به مدیریت تنش‌‌ها، شناخت الگو‌های رفتاری که ممکن است با دستیابی به اهداف شخصی تداخل داشته باشند، داشتن ارتباطات رضایت‌بخش و کنترل بهتر واکنش‌‌های احساسی و عاطفی در موقعیت‌‌های استرس‌زا کمک می‌کند.
کلام پایانی
پیدا کردن روانشناس یا روانپزشک باتجربه به اندازه یافتن پزشک مناسب مهم است. چه قصد داشته باشید به یک روانشناس مراجعه کنید و چه بخواهید برای درمان مشکلات خود از روانپزشک کمک بگیرید، باید از تماس با متخصص مورد نظر خود شروع کنید. چون لازم است در مورد روشی که برای درمان مشکلات ذهنی به‌کار می‌برد و چگونگی همکاری او با بیمار سوال کنید. شما باید دلیل خود را برای درخواست وقت ملاقات توضیح دهید و از روانشناس یا روانپزشک بپرسید که آیا در رویارویی با چنین مسائلی تجربه دارد یا خیر. سپس در صورت رضایتمندی، گام بعدی ترتیب دادن قرار ملاقات است.
هم روانشناسان و هم روانپزشکان متخصصان باتجربه‌ای برای درمان افسردگی، اضطراب و وسواس هستند. برای پیدا کردن بهترین روانشناس یا روانپزشک به سایت درمانکده مراجعه کنید. در درمانکده می‌توانید علاوه بر تعیین وقت حضوری، با متخصص مورد نظر خود به صورت آنلاین مشورت کنید.
سوالات متداول
فرق روانپزشک و روانشناس در این است که روانپزشک از گفتگودرمانی فردی، خانوادگی و گروهی و دارودرمانی برای بهبود مشکلات سلامت روان استفاده می‌کند. در مقابل، روانشناس دارو تجویز نمی‌کند، اما می‌تواند از راه‌کارهای دیگری مانند بازی‌درمانی استفاده کند که معمولا روانپزشک انجام نمی‌دهد. این شیوه درمانی به کودک اجازه می‌دهد که به طور آزادانه در یک محیط امن با قوانین محدود بازی کند. در نتیجه، روانشناس قادر است با تماشای بازی کودک درک خوبی از رفتارهای مخرب و مشکلات او پیدا کند و مهارت‌های ارتباطی و رفتارهای مثبت را به کودک بیاموزد.
در صورت ابتلا به بیماری روانی خاصی که نیاز به دارودرمانی دارد (مثل اسکیزوفرنی، افسردگی شدید، اختلال دوقطبی و مشکلات ذهنی پیچیده در کودکان)، بهتر است به روانپزشک مراجعه کنید. اما اگر در زندگی خانوادگی یا شغلی خود دچار مشکل هستید، روانشناس انتخاب بهتری است.
به یاد داشته باشید که بسیاری از مشکلات مرتبط با سلامت روان از جمله افسردگی و اضطراب به ترکیبی از دارودرمانی و گفتگودرمانی پاسخ می‌دهند. در این موارد مراجعه همزمان به روانپزشک و روانشناس مفیدتر است. روانشناس جلسات گفتگودرمانی را برگزار می‌کند، در حالی که روانپزشک با تجویز دارو سعی می‌کند علائم بیماری را کنترل کند.
برای انتخاب متخصص مناسب مطمئن شوید که تجربه درمان بیماری شما را داشته باشد، روش و منش او طوری باشد که احساس راحتی کنید و هزینه ویزیت یا محل مطب به گونه‌ای باشد که بتوانید دوره درمان خود را کامل کنید.
