اسکیزوفرنی دوران کودکی یک اختلال شدید مغزی است که کودک واقعیت را بطور غیر طبیعی تفسیر می کند. اسکیزوفرنی شامل طیف وسیعی از مشکلات در تفکر (شناختی)، رفتار و احساسات می باشد. اسکیزوفرنی ممکن است منجر به ترکیبی از توهم، هذیان، و اختلال تفکر و رفتار شود. علائم و نشانه ها ممکن است متفاوت باشد، ولی آنها منعکس کننده اختلال توانایی در عملکرد هستند.
اسکیزوفرنی دوران کودکی، در اصل همان اسکیزوفرنی در بزرگسالی است، اما در اوایل زندگی رخ میدهد که تاثیر عمیقی بر رفتار و رشد کودک دارد. سال های اولیه شروع اسکیزوفرنی دوران کودکی، چالش های ویژه ای را برای تشخیص، درمان، نیازهای آموزشی، و رشد عاطفی و اجتماعی بوجود می آورد. اسکیزوفرنی نیاز به درمان مادام العمر دارد. تشخیص و شروع درمان برای اسکیزوفرنی دوران کودکی در اسرع وقت میتواند به طور قابل توجهی نتایج دراز مدت کودک را بهبود بخشد.
علائم اسکیزوفرنی کودکان
علائم و نشانه های اولیه
اولین نشانه های اسکیزوفرنی در دوران کودکی ممکن است شامل مشکلات رشد، از جمله:
- تاخیر زبان
- سینه خیز رفتن دیر و یا غیر معمول
- راه رفتن دیر
- رفتار های حرکتی غیر طبیعی دیگر، به عنوان مثال، تاب یا بازو زدن
برخی از این علائم و نشانه ها نیز در کودکان مبتلا به اختلالات فراگیر رشد، مانند اختلالات طیف اوتیسم شایع میباشد. بنابراین رد این اختلالات تکاملی یکی از اولین گام در تشخیص است.
علائم اسکیزوفرنی در نوجوانان
علائم اسکیزوفرنی در نوجوانان شبیه به اسکیزوفرنی در بزرگسالان است، اما شرایط آن ممکن است برای تشخیص سخت تر باشد. این ممکن است به این دلیل باشد که برخی از علائم اولیه اسکیزوفرنی در نوجوانان برای رشد معمول در طول سال های نوجوانی است که عبارتند از:
- ترک دوستان و خانواده
- کاهش در عملکرد مدرسه
- مشکل خواب
- تحریک پذیری یا خلق افسرده
- کمبود انگیزه
- رفتار عجیب و غریب
- در مقایسه با بزرگسالان، نوجوانان ممکن است:
- احتمال کمتری برای هذیان داشته باشند
- احتمال زیادی برای توهم بینایی داشته باشد
علائم و نشانه های بعدی
همانند کودکان با سن اسکیزوفرنی، علائم و نشانه های معمول تری از این اختلال شروع به ظاهر شدن میکند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل:
1. توهم:
توهم می تواند هر یک از حواس را درگیر کند، اما این حواس معمولا شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که وجود ندارند. برای فرد مبتلا به اسکیزوفرنی، آنها نیرو و اثر کاملی از یک تجربه طبیعی را دارند.
هذیان. باورهای غلطی هستند که بر اساس واقعیت نیستند. به عنوان مثال، شما باور دارید که در حال آسیب و یا مورد آزار و اذیت هستید، حرکات و یا نظرات مشخصی به شما معطوف میشود؛ شما توانایی یا شهرت استثنایی دارید؛ شخص دیگری عاشق شما است. یک فاجعه بزرگ درحال رخ دادن است؛ و یا بدن تان به درستی عمل نمی کند.
2. تفکر آشفته (سخنرانی)
تفکر آشفته برگرفته از گفتار آشفته میباشد. ارتباط موثر می تواند دچار اختلال شود، و پاسخ به سوالات ممکن است تا حدی یا کاملا نامربوط باشد. به ندرت، گفتار ممکن است شامل قرار دادن کلمات هم معنی باشد که نمی توانند درک شوند، که گاهی اوقات به عنوان سالاد کلمه شناخته میشوند.
رفتار حرکتی غیر طبیعی و یا آشفته. این مورد ممکن است به طرق مختلفی ظاهر شود. رفتار بر هدفی که عملکرد آن را دشوار میسازد متمرکز نمیباشد. رفتار حرکتی غیر طبیعی می تواند شامل مقاومت در برابر دستورالعمل، وضعیت نامناسب و عجیب و غریب، عدم تکمیل پاسخ، یا جنبش های بی فایده و بیش از حد (کاتاتونی) باشد.
3. علایم منفی
این علائم اشاره به فقدان یا کاهش توانایی عملکرد معمول را دارد. به عنوان مثال، فرد به نظر می رسد فاقد احساسات، مانند نداشتن تماس چشمی، عدم تغییر حالات صورت، و یا صحبت بدون انعطاف باشد. همچنین، فرد ممکن است کمتر صحبت کند، از بهداشت شخصی غفلت کند، و علاقه به فعالیت های روزمره و یا اجتماعی را از دست دهد.
علائمی که تفسیرشان ممکن است دشوار باشد
هنگامی که اسکیزوفرنی دوران کودکی درسالهای اولیه زندگی آغاز می شود، علایم ممکن است به تدریج بوجود آیند. علائم و نشانه های اولیه ممکن است بسیار مبهم باشد تا آنجایی که نتوانید تشخیص دهید چه چیزی اشتباه است، یا ممکن است آنها را به یک مرحله از رشد نسبت دهید. با گذشت زمان، علائم ممکن است شدید تر و قابل توجه تر شود. در نهایت، کودک تان ممکن است علائم و نشانه های روان پریشی، از جمله توهم، هذیان و افکاری را توسعه دهد که سازماندهی اش مشکل دارد. وقتی افکار آشفته تر شوند، اغلب “خارج از واقعیت،” وجود دارد که غالبا باعث بستری و درمان با دارو می شود.
[sibwp_form id=1]
چه زمانی به روانپزشک مراجعه کنید
چگونگی کنترل تغییرات رفتاری مبهم در فرزند تان میتواند دشوار باشد. شما ممکن است از این نتیجه گیری که کودکتان مشکل روانی دارد ترس داشته باشید. اما درمان زود هنگام به احتمال زیاد در دراز مدت کمک خواهد کرد. معلم فرزند تان و یا دیگر کارکنان مدرسه میتواند هشدار تغییر در رفتار فرزند تان را بدهند. درصورتی که موارد زیر را در کودکتان مشاهده کردید به دنبال توصیه های پزشکی بروید:
- در مقایسه با دیگر خواهران و برادران و همسالانش، دارای تأخیر در رشد میباشد
- انتظارات روزانه، از جمله حمام کردن و یا پانسمان کردن را متوقف کرده باشد
- دیگر تمایلی به معاشرت ندارد
- در عملکرد تحصیلی لغزش دارد
- آداب غذا خوردن عجیب و غریبی دارد
- سوء ظن بیش از حد از دیگران دارد
- یا نشان دهنده فقدان احساس است یا نشان دهنده احساسات نامناسب برای این موقعیت میباشد
- ترس و ایده های عجیب و غریبی دارد
- رفتار خشونت آمیز و یا پرخاشگری ویا هیجانی دارد
این علائم و نشانه های عمومی لزوما به این معنا نیستند که فرزند تان اسکیزوفرنی دوران کودکی دارد. آنها می توانند به سادگی یک فاز یا وضعیت دیگری، مانند افسردگی، اختلال اضطراب یا بیماری نشان دهند که نیاز به انواع دیگر ارزیابی دارد.
در صورتی که فرزندتان دارای تغییری در تفکر شد، در اسرع وقت به جستجوی مراقبت های پزشکی باشید. این علائم و نشانه ها عبارتند از:
- داشتن اعتقاداتی که بر اساس واقعیت نیستند (هذیان)
- دیدن یا شنیدن چیزهایی که (توهم) وجود ندارد، خصوصا صدا
- تفکر آشفته و غیر منطقی
- صحبتهایی که معنی ندارد
علت اسکیزوفرنی کودکان چیست؟
هنوز مشخص نیست که چه عاملی باعث اسکیزوفرنی دوران کودکی میشود، اما تصور می شود که بهمان صورت اسکیزوفرنی بزرگسالان ایجاد می شود. هنوز مشخص نیست که چرا اسکیزوفرنی برای برخی در اوائل زندگی رخ میدهد و برای سایرین نه.
اسکیزوفرنی در دوران کودکی و دیگر اشکال اسکیزوفرنی، اختلالات مغزی هستند. احتمالا ژنتیک و محیط هر دو نقشی در ایجاد اسکیزوفرنی بازی کند. مشکلات با مواد شیمیایی که به طور طبیعی در مغز ایجاد میشوند، انتقال دهنده های عصبی نامیده میشوند که ممکن است به اسکیزوفرنی در دوران کودکی کمک کند. مطالعات تصویربرداری نشان دهنده تفاوت در ساختار مغز افراد مبتلا به اسکیزوفرنی میباشند، اما اهمیت این تغییرات مشخص نیست.
عوامل خطر ایجاد اسکیزوفرنی کودکان
اگر چه علت دقیق اسکیزوفرنی مشخص نیست، ولی به نظر می رسد بعضی عوامل باعث افزایش خطر ابتلا و یا تحریک اسکیزوفرنی میشوند، از جمله:
- داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی
- قرار گرفتن در معرض ویروس ها، سموم و یا سوء تغذیه در رحم مادر
- فعال سازی غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن، از جمله التهاب یا بیماری خود ایمنی
- سن بالای پدر
- مصرف داروهای روانگردان در طول سال های نوجوانی
علائم اسکیزوفرنی به طور کلی در اواخر نوجوانی تا اواسط دهه 30 سالگی شروع می شود. در کودکان، تشخیص اسکیزوفرنی متداول نیست. اسکیزوفرنی زودرس در کودکان کمتر از 17 سال رخ می دهد. اسکیزوفرنی بسیار زودرس در کودکان کمتر از 13 سال نادر است.
عوارض اسکیزوفرنی چیست؟
در صورت عدم درمان، اسکیزوفرنی دوران کودکی می تواند باعث مشکلات شدید روحی، رفتاری و سلامتی شود. عوارض همراه با اسکیزوفرنی ممکن است در دوران کودکی و یا بعد رخ دهد که شامل:
- عملکرد ضعیف و یا عدم توانایی برای حضور در مدرسه یا محل کار
- عدم توانایی در انجام فعالیت های روزانه مثل حمام کردن و یا پانسمان
- ترک دوستان و خانواده
- خودکشی
- آسیب به خود
- اضطراب و ترس
- افسردگی
سوء استفاده از الکل، مواد مخدر و یا داروهای تجویزی - فقر
- بی خانمانی
- درگیری های خانوادگی
- عدم توانایی زندگی مستقل
- مشکلات سلامتی، از جمله آنهایی که در ارتباط با داروهای آنتی سایکوتیک، سیگار و انتخاب سبک زندگی فقیرانه
- قربانی رفتار پرخاشگرانه
- رفتار پرخاشگرانه
آمادگی برای ملاقات با روانپزشک
به احتمال زیاد ابتدا با پزشک متخصص اطفال و یا پزشک خانوادگی شروع می کنید. در برخی موارد، ممکن است بلافاصله به یک متخصص معرفی شوید، مانند یک روانپزشک اطفال یا دیگرپزشکانی که ارائه دهنده سلامت روان ومتخصص در رشد کودک هستند. در موارد نادری که در آن ایمنی یک موضوع حائز اهمیت است، کودک ممکن است به یک ارزیابی اورژانس در اتاق اورژانس و احتمالا یک بیمارستان و متخصص کودکان و اعصاب و روان نوجوان نیاز دارد.
چه اقداماتی باید انجام دهید
شرکت کننده فعال بودن در مراقبت از کودک تان امری حیاتی است. قبل از قرار ملاقات با روانپزشک یک لیست از موارد زیر تهیه کنید:
- هر گونه علائمی که متوجه شدید، از جمله زمانی که این علائم آغاز شده اند و چگونگی تغییر آنها در طول زمان که شامل نمونه های خاص است
- اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله نگرانی های عمده یا تغییرات اخیر زندگی که ممکن است فرزند تان را تحت تاثیر قرار داده باشد
- هرگونه شرایط پزشکی دیگر، از جمله مشکلات روحی و روانی، که فرزند تان دارد
- همه داروها، ویتامین ها، گیاهان و یا مکمل های دیگری که فرزند تان مصرف میکند ،از جمله دوز آنها
سوالاتی که باید بپرسید
یک لیست از سوالاتی که باید از پزشک بپرسید، مانند:
- دلیل احتمالی بروز علائم یا وضعیت فرزندم چیست؟
- سایر علل احتمالی چیست؟
- فرزندم چه نوع آزمایشاتی باید انجام دهد؟
- آیا وضعیت فرزندم موقت است یا بلند مدت؟
- تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی ،چگونه بر زندگی فرزندم تاثیر می گذارد؟
- بهترین درمان برای فرزندم چیست؟
- باید به چه متخصصی مراجعه کنم؟
- چه افراد دیگری در مراقبت از فرزندم نقش دارند؟
- آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟
برای پرسش سئوالاتی که در هر زمان برایتان پیش میاید یا وقتی چیزی را نمی فهمید دریغ نکنید.
چه انتظاری از متخصص اعصاب و روان یا روانپزشک دارید
پزشک فرزندتان به احتمال زیاد از شما و یا فرزندتان تعدادی سوال میپرسد. پیش بینی برخی از این سوالات کمک خواهد کرد که گفتگویی موثر داشته باشید. پزشک ممکن است سوالات زیر را بپرسد:
- چه زمانی اولین علائم شروع شد؟
- آیا نشانه ها مداوم و یا گاه به گاه بوده است؟
- شدت علائم چقدر است؟
- چه عواملی باعث بهبودی علائم میشوند؟
- چه عواملی باعث تشدید علائم میشوند؟
- علائم چگونه زندگی روزمره فرزندتان را تحت تاثیر قرار میدهد؟
- آیا هیچ یک از بستگانتان بیماری روانی داشته اند؟
- آیا فرزند تان هر گونه ضربه فیزیکی و یا عاطفی را تجربه کرده؟
- آیا به نظر می رسد علایم به تغییرات عمده و یا عوامل استرس زا در خانواده و یا محیط اجتماعی مربوط باشند؟
- آیا علائم پزشکی دیگر، مانند سردرد، تهوع، لرزش و یا تب، دارید که در حدود زمان رخ دادن علائم آغاز شده باشد؟
فرزندتان چه داروها، گیاهان، ویتامین ها و مکمل دیگری، مصرف میکند؟
آزمایش و تشخیص اسکیزوفرنی کودکان
درصورتی که اسکیزوفرنی مشکوک باشد، پزشک معمولا در مورد سابقه پزشکی و روانپزشکی می پرسد، و یک معاینه فیزیکی، و و غربالگری پزشکی و روانی انجام میدهد. پزشک همچنین ممکن است درخواست بررسی سوابق مدرسه را بدهد. این فرآیند می تواند به تعیین دقیق تشخیص و رد کردن مشکلات دیگری کمک کند که می تواند باعث بروز علائم فرزند تان شده باشد.
روند تشخیصی به طور کلی شامل:
4. تست ها و غربالگری
این ممکن است شامل آزمایش خون باشد که به رد کردن شرایط با علائم مشابه و غربالگری برای الکل و مواد مخدر کمک کند. پزشک نیز ممکن است مطالعات تصویربرداری مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) از سر را برای دیدن اختلالاتی در ساختار مغز، و یا الکتروانسفالوگرام (EEG) به اختلالات در عملکرد مغز مانند تشنج درخواست کند.
5. ارزیابی روانی
این ممکن است شامل مشاهده ظاهر و رفتار، پرسش در مورد افکار، احساسات و الگوهای رفتاری، صحبت کردن با کودک تان در مورد هر گونه افکار خودآزاری و یا آسیب رساندن به دیگران، ارزیابی توانایی فکر و عملکرد در سطح متناسب با سن و ارزیابی خلق و خو، اضطراب و علائم روان پریشی باشد.
روند چالشی
روش تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی گاهی اوقات می تواند طولانی مدت و چالشی باشد. یک دلیل میتواند این باشد که بسیاری از بیماری های دیگرنیز می تواند علایمی مشابه، افسردگی یا اختلال دو قطبی داشته باشد. روانپزشک اطفال ممکن است بر رفتار فرزند تان، ادراکات و الگوهای تفکرش به مدت شش ماه یا بیشتر نظارت کند.
به عنوان مثال، روانپزشک می خواهند بدانند که مشکلات تنها در خانه اتفاق می افتد یا در مدرسه، یا در هر جا ی دیگر نیز رخ می دهد. در برخی موارد، ممکن است یک متخصص اعصاب و روان، شروع مصرف دارو را قبل از تشخیص رسمی توصیه کند. این امر به ویژه برای علائم پرخاشگری یا خودآزاری حائز اهمیت است. برخی از داروها می توانند به محدود کردن این نوع رفتار ها و بازگرداندن احساس عادی کمک کنند.
معیار تشخیصی
برای تشخیص اسکیزوفرنی کودکی، کودک تان باید با معیار خاصی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا مواجه شود. این راهنما توسط ارائه دهندگان سلامت روانی برای تشخیص شرایط روحی و توسط شرکت های بیمه برای بازپرداخت هزینه های درمان مورد استفاده قرار میگیرد. روانپزشک ابتدا ممکن است بیماری کودک تان را با یک اختلال روان پریشی غیر اختصاصی تشخیص دهد.
وقتی علائم الگوهای رفتاری و تفکر با گذشت زمان روشن تر شد، تشخیص بیماری اسکیزوفرنی میتواند انجام شود در صورتی که معیارها بررسی شده باشد. معیار تشخیصی برای اسکیزوفرنی دوران کودکی به طور کلی همان معیاری است که برای اسکیزوفرنی بزرگسالان در نظر گرفته میشود. که شامل رد کردن سایر اختلالات روانی و تعیین علائمی است که به علت سوء مصرف مواد، دارو یا یک بیماری پزشکی بوجود نیامده اند. یک فرد باید حداقل دو تا از علائم و نشانه های زیر را در بیشتر وقتها، در طول یک دوره یک ماهه، با برخی سطوح اختلالی داشته باشد که بیش از شش ماه حضور دارد:
- توهم
- هذیان
- گفتار آشفته
- رفتار آشفته
- رفتار کاتاتونیک، که می تواند از خیرگی کما مانند تا رفتار عجیب و غریب، یا رفتار بیشفعالی باشد
- علایم منفی، که مربوط به فقدان یا کاهش توانایی در عملکرد طبیعی است
حداقل یکی از علائم باید توهم، هذیان یا گفتار آشفته باشد. فرد، کاهش قابل توجهی را در توانایی برای حضور در مدرسه، محل کار و یا انجام کارهای عادی روزانه در اکثر وقتها نشان می دهد.
درمان و داروها
اسکیزوفرنی در کودکان نیاز به درمان مادام العمردارد، حتی در دوره های زمانی که به نظر می رسد علائم از بین رفته اند. درمان یک چالش خاص برای کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی است.
تیم درمان
درمان اسکیزوفرنی در دوران کودکی معمولا توسط یک روانپزشک کودک هدایت می شود. این گروه ممکن است برای مثال شامل:
- پزشک متخصص اطفال یا پزشک خانوادگی
- متخصص اعصاب و روان یا روانپزشک، روانشناس یا درمانگر دیگر
- پرستار روانپزشک
- مددکار اجتماعی
- اعضای خانواده
- داروساز
گزینه های اصلی درمان
درمان های عمده برای اسکیزوفرنی دوران کودکی عبارتند از:
- داروها
- درمان فردی و خانوادگی
- آموزش مهارت های تحصیلی و اجتماعی
- بستری شدن در بیمارستان
- داروها برای اسکیزوفرنی دوران کودکی
داروهای آنتی سایکوتیک در مرکز درمان برای اسکیزوفرنی در کودکان هستند. بسیاری از داروهای مورد استفاده در کودکان همان داروهایی هستند که برای بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده میشود. داروهای آنتی سایکوتیک اغلب کنترل کننده علایمی مانند توهم، هذیان، از دست دادن انگیزه و عدم وجود احساس هستند. این درمان می تواند چندین هفته پس از شروع تا ملاحضه بهبود در علائم طول بکشد. به طور کلی، هدف از درمان با داروهای آنتی سایکوتیک، به طور موثر کنترل علائم و نشانه ها در کمترین دوز ممکن است. پزشک کودک تان ممکن است ترکیبات، داروهای دیگری یا مقادیر مختلفی را در طول زمان امتحان کند. دیگر داروها نیز مانند داروهای ضد افسردگی و یا داروهای ضد اضطراب ممکن است موثر باشند.
داروهای ضد روان پریشی نسل دوم
داروهای جدیدتر، نسل دوم (آنتی سایکوتیک های آتیپیکال) معمولا برای اولین بار در کودکان مورد بررسی قرار میگیرند زیرا عوارض جانبی کمتری در مقایسه با داروهای قدیمی تردارند. با این حال، می توانندباعث افزایش وزن، قند خون بالا و کلسترول بالا شود. نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) برای درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی در کودکان 13 سال و بالاتر عبارتند از:
- آریپیپرازول (Abilify)
- الانزاپین (Zyprexa)
- کواتیاپین (Seroquel)
- ریسپریدون (Risperdal)
داروهای ضد روان پریشی نسل اول
داروهای نسل اول (داروهای ضد روان پریشی معمولی)، تایید شده توسط FDA برای درمان اسکیزوفرنی در کودکان 13 سال و بالاتر، معمولا به همان اندازه داروهای ضد روان پریشی نسل دوم در کنترل هذیان و توهم موثر هستند. با این حال، ممکن است اثرات جانبی مکرر و قابل توجهی بر سیستم عصبی، از جمله احتمال رشد یک اختلال حرکتی (دیسکینزی کینزیا) داشته باشد که ممکن است برگشت پذیر باشد یا نباشد. به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی با داروهای ضد روان پریشی نسل اول، آنها اغلب برای استفاده در کودکان توصیه نمی شود تا زمانی که سایر گزینه ها بدون موفقیت انجام شوند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- کلرپرومازین
- پرفنازین
- هالوپریدول (Haldol)
عوارض جانبی داروها و خطرات
همه داروهای آنتی سایکوتیک عوارض جانبی و خطرات احتمالی سلامتی دارند، برخی هم تهدید کننده حیات هستند. عوارض جانبی در کودکان و نوجوانان ممکن است همان عوارض در بزرگسالان باشد، و گاهی اوقات ممکن است جدی ترباشد. کودکان، به خصوص کودکان بسیار جوان، ممکن است ظرفیت درک و یا برقراری ارتباط در مورد مشکلات دارو را نداشته باشند. با پزشک فرزند تان در مورد عوارض جانبی احتمالی و چگونگی مدیریت آنها صحبت کنید. درمورد مشکلات کودک تان آگاه باشید، و عوارض جانبی را به پزشک در اسرع وقت گزارش دهید. پزشک ممکن است قادر به تنظیم دوز یا تغییر داروها و محدود کردن عوارض جانبی باشد. همچنین، داروهای آنتی سایکوتیک می تواند واکنشهای خطرناکی با مواد دیگر ایجاد کنند. پزشک فرزندتان را در مورد تمام داروها و محصولات غیر تجویزی که کودک تان مصرف میکند، از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و مکمل های گیاهی آگاه کندی.
روان درمانی
علاوه بر دارو، روان درمانی (گفتگو درمانی) حائز اهمیت است. روان درمانی ممکن است شامل:
1. درمان فردی
روان درمانی با یک ارائه دهنده سلامت روان ماهر می تواند به کودک تان دریادگیری راه هایی برای کنار آمدن با استرس و چالش های روزمره زندگی درمورد اسکیزوفرنی کمک کند. درمان می تواند به کاهش علائم و به دوست یابی کودکتان و موفقیت در مدرسه کمک کند. یادگیری در مورد اسکیزوفرنی می تواند به کودک تان در درک شرایط، کنار آمدن با علائم و تنظیم یک برنامه درمانی کمک کند. انواع مختلفی از روان درمانی، مانند رفتار درمانی شناختی وجود دارد.
2. خانواده درمانی
فرزند تان و خانواده تان میتوانند از درمانی بهره مند شوند که پشتیبانی و آموزش را برای خانواده فراهم می کند. همکاری، مراقبت از اعضای خانواده ای که اسکیزوفرنی دوران کودکی را میفهمد می تواند به کودک ی که با این بیماری زندگی میکند بسیار مفید باشد. خانواده درمانی نیز می تواند به شما و خانواده تان در بهبود ارتباطات، حل درگیری ها و کنار آمدن با استرس مربوط به وضعیت کودک تان کمک کند.
آموزش مهارت های تحصیلی و اجتماعی
آموزش مهارت های اجتماعی و علمی بخش مهمی از درمان برای اسکیزوفرنی دوران کودکی است. کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب دارای روابط مشکل و مشکلاتی در مدرسه هستند. آنها ممکن است در انجام وظایف روزانه، مانند حمام کردن و یا پانسمان کردن مشکل داشته باشند. برنامه های درمانی که شامل مهارت های ساخت در این مناطق است می تواند به عملکرد فرزند تان را در سطوح متناسب با سن تا حد ممکن کمک کند.
بستری شدن
در طول دوره بحران و یا زمانی که علایم شدید میشوند، بستری ممکن است لازم باشد. بستری می تواند ایمنی فرزند تان را حاصل کند و مطمئن شود که از تغذیه مناسب، خواب و بهداشت خوب بهره مند خواهد شد. گاهی اوقات محیط بیمارستان امن ترین و بهترین راه برای تحت کنترل گرفتن سریع علایم است. بستری جزئی و مراقبت های آن ممکن است گزینه هایی باشند، اما علایم شدید معمولا در بیمارستان قبل از حرکت به این سطوح مراقبتی تثبیت میشوند.
سبک زندگی و درمانهای خانگی
اگرچه اسکیزوفرنی دوران کودکی نیاز به درمان حرفه ای دارد ولی، در اینجا راه هایی برای گرفتن نتیجه بهتر از طرح درمان وجود دارد که عبارتند از:
داروها را طبق دستور مصرف کنید. سعی کنید مطمئن شوید که فرزند تان داروها را طبق تجویز پزشک مصرف میکند، حتی اگر احساس خوبی دارد و هیچ نشانه یا علائم فعلی نداشته باشد. اگر داروها قطع شوند و یا به ندرت مصرف شوند، علائم به احتمال زیاد برمیگردد و پزشک زمان سختی خواهد داشت تا بداند بهترین و امن ترین دوز چقدر است.
قبل از مصرف داروهای دیگر آنرا بررسی کنید. با پزشک درمان گر کودک تان قبل از اینکه فرزند تان داروهای تجویز شده توسط پزشک دیگری را مصرف کند و یا قبل از مصرف داروهای غیر تجویزی، ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهان و یا مکمل های دیگر تماس بگیرید. این داروها می تواند با داروهای اسکیزوفرنی تداخل کنند.
به علائم هشدار دهنده توجه کنید. شما و کودک تان ممکن است همه چیزرا تشخیص دهید که ممکن است نشانه ها را تحریک کند و، باعث عود و یا جلوگیری از انجام فعالیت های روزمره کودکتان شود. یک طرحی ایجاد کنید تا بدانید درصورت بازگشت علائم. چه کنید. درصورتی که متوجه هر گونه تغییر در علائم برای جلوگیری از این وضعیت یا تشدید آن با پزشک تماس بگیرید.
داشتن فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم یک اولویت است. داروهای مورد استفاده در درمان اسکیزوفرنی با خطر افزایش ابتلا به چاقی و کلسترول بالا در کودکان همراه است. با پزشک فرزندتان برای ایجاد یک تغذیه و طرح فعالیت بدنی که به کودکتان در مدیریت وزن و سلامت قلب کمک میکند صحبت کنید.
اجتناب از مواد مخدر، دخانیات و الکل. الکل و مواد مخدر می توانند علائم اسکیزوفرنی را تشدید کند. اطمینان حاصل کنید که کودک تان از مواد مخدر و الکل استفاده نمیکند. در صورت لزوم، درمان مناسبی برای مشکل سوء مصرف مواد بگیرید.
پیشگیری از اسکیزوفرنی کودکان
تشخیص و درمان زودرس میتواند به تحت کنترل گرفتن علائم اسکیزوفرنی دوران کودکی قبل از تشدید و گسترش عوارض کمک کند. درمان زودرس همچنین برای کمک به محدود کردن حالات روانی کمک میکند، که می تواند برای کودک و والدینش بسیار ترسناک باشد. از تاخیر درمان برای کمک به بهبود چشم انداز بلند مدت فرزند تان اجتناب کنید.
با کمک بهترین روانشناسان و روانپزشکان تهران افسردگی، اضطراب و وسواس را درمان کنید.
