نمونه برداری از پروستات فرآیندی است که در آن نمونه‌هایی از بافت های مشکوک پروستات برداشته می شود. پروستات یک غده کوچک گردوشکل در آقایان است که مایع تغذیه کننده و حمل کننده اسپرم را تولید می کند.در طول بیوپسی یا نمونه برداری از پروستات( که نمونه برداری با سوزن هسته ای نیز نامیده می شود) یک سوزن بسیار ریز برای جمع اوری بافت های نمونه ار غده پروستات استفاده می شود.

این نمونه برداری توسط پزشکی انجام می شود که متخصص سیستم ادراری و اندام های جنسی آقایان ( اورولوژیست) است . اگر نتایج حاصل از آزمایش های اولیه همچون یک آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) یا معاینه دیجیتال مقعد (DRE)، نشان دهد که شما سرطان پروستات دارید، پزشک انجام نمونه برداری از پروستات را پیشنهاد خواهد کرد. در طول نمونه برداری از پروستات، بافت های نمونه از پروستات برداشته می شود و سپس این بافت ها زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. در این بررسی موارد غیر عادی سلولی که می تواند نشانه سرطان باشد آزمایش می شود. اگر سرطان وجود داشته باشد، معمولا ارزیابی های اولیه در مورد سرعت انتشار و گسترش آن و همچنین بهترین گزینه های درمانی انجام می گیرد.

‎‎‎‎‎‎غده ‎پروستات

غده پروستات درست زیر مثانه مردان قرار گرفته وقسمت بالایی لوله ای که ادرار را از مثانه ( مجرای ادرار) تخلیه می کند را احاطه کرده است . اصلی ترین وظیفه پروستات تولید مایعی است که برای تغذیه و حمل و نقل اسپرم ( مایع منی) استفاده می شود.

‎نمونه برداری ترانس رکتال از پروستات‎‎

در طول نمونه برداری ترانس رکتال، بیوپسی گان( تفنگ مخصوص بیوپسی) به سرعت یک سوزن بسیار ریز را در ناحیه مشکوک فرو می برد و بخش کوچکی از بافت آن را برای آنالیز خارج می سازد.

چرا باید نمونه برداری از پروستات انجام شود؟

معمولا از این روش برای تشخیص سرطان استفاده می شود. پزشک ممکن است نمونه برداری را در صورت وجود موارد زیر پیشنهاد کند:

نتایج حاصل از آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA ) بالاتر از حد طبیعی باشد.
پزشک شما توده یا دیگر موارد غیر عادی را در طول معاینه دیجیتال مقعد پیدا کند.
شما قبلا نمونه برداری داشته اید و نتایج آن طبیعی بوده است اما هنوز سطح PSA بالایی دارید.
نتایج حاصل از نمونه برداری قبلی ، بافت های غیر عادی را گزارش کرده است که سرطانی نیستند.

خطرات حاصل از نمونه برداری:

خطرات رایج و عمومی که با نمونه برداری از پروستات در ارتباط است شامل موارد زیر می باشد:

عفونت : شاید یکی از رایج ترین مشکلاتی که در نمونه برداری رخ می دهد ، عفونت باشد. به ندرت ، افرادی که نمونه برداری از پروستات داشته اند عفونت گسترده مجاری ادرار که نیازمند درمان با آنتی بیوتیک باشد را تجربه می کنند.
خونریزی در محل نمونه برداری: خونریزی مقعدی یکی از مشکلات رایج پس از نمونه برداری است . از هیچ داروی رقیق کننده خون پس از بیوپسی استفاده نکنید. این داروها باید زیر نظر پزشک مصرف شود.
خون در مایع منی : وجود رنگ قرمز در مایع منی پس از نمونه برداری عادی است. این مورد نشان دهنده خون است و دلیلی بر وجود سرطان نمی باشد. این خون ممکن است چند هفته بعد از بیوپسی ادامه داشته باشد.
مشکل در ادرار کردن: در برخی از افراد، نمونه برداری می تواند باعث ایجاد مشکل در دفع ادرار گردد. به ندرت نیاز به قرار دادن سوند ادراری خواهد بود.

چگونه خود را برای نمونه برداری آماده کنیم ؟

برای آماده شدن باید موارد زیر را انجام دهید :

مصرف داروهایی که می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد باید قطع شود. داروهایی همچون وارفارین (کومادین)، آسپرین، ایبوپروفن ( ادویل، موترین، غیره) و برخی مکمل های گیاهی چند روز قبل از بیوپسی باید قطع شوند.
انجام انمای( تنقیه) پاکسازی در منزل قبل از بیوپسی
مصرف آنتی بیوتیک 30 الی 60 دقیقه قبل از نمونه برداری برای جلوگیری از بروز عفونت.

چه انتظاری می توان از نمونه برداری داشت؟

انواع فرآیند های نمونه برداری از پروستات:

نمونه های بیوپسی پروستات را می توان به روشهای مختلف جمع آوری کرد. نمونه برداری از پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عبور دادن سوزن از طریق دیواره های رکتوم: این نوع نمونه برداری به بیوپسی ترانس رکتال معروف است و شایع ترین روش انجام نمونه برداری می باشد.
جمع آوری بافت های نمونه از طریق نوک آلت تناسلی مرد: این روش از نمونه برداری به بیوپسی ترانس اورترال معروف است . یک لوله ی طولانی و بسیار نازک که به یک دوربین ویدئویی مجهز است، از طریق محل باز نوک آلت تناسلی مرد وارد می شود و سپس نمونه های مورد نیاز جمع آوری می شود.
قرار دادن سوزن از طریق ناحیه ای از پوست بین مقعد و کیسه بیضه: در این نوع از نمونه برداری معمولا برش کوچکی در پوست بین مقعد و کیسه بیضه انجام می شود. سپس پزشک سوزن مخصوص را از طریق همان برش وارد بدن می کند و نمونه برداری انجام می شود.

در طول فرآیند نمونه برداری ترانس رکتال چه انتظاری باید داشته باشید؟

در بیشتر موارد اورولوژیست نمونه برداری ترانس رکتال را انجام می دهد. برای انجام این فرآیند، پزشک به شما می گوید به پهلوی خود دراز بکشید و زانوهای خود را به سمت قفسه سینه خم نمایید. در برخی از موارد لازم است به شکم بخوابید. بعد از پاک کردن ناحیه مورد نظر و اعمال ژل مخصوص، پزشک یک پروب اولتراساند نازک را به آرامی در رکتوم فرو می برد. اولتراسونوگرافی ترانس رکتال برای ایجاد تصاویر پروستات استفاده می شود. پزشک با استفاده از این تصاویر می تواند نواحی را که به بی حس سازی نیاز دارد را تشخیص دهد.

از تصاویر اولتراساند همچنین به عنوان راهنمای قرار دادن سوزن نمونه برداری نیز استفاده می شود. در بیشتر موارد، معمولا یک بی حس کننده برای کاهش درد حاصل از نمونه برداری تزریق می شود. سوزن برای تزریق بی حس کننده در نقاط مختلف نزدیک پروستات استفاده می شود. زمانی که دستگاه نمونه برداری در محل مورد نظر قرار گرفت، پزشک می تواند بخش نازکی از بافت را بردارد. هر زمان که سوزن برای نمونه برداری وارد پروستات می شود، حس ناراحت کننده ای ایجاد خواهد شد. معمولا نواحی مشکوک بیشتر مورد هدف بیوپسی قرار میگیرد ،اما امکان برداشتن نمونه از بخش های مختلف نیز وجود دارد. در بیشتر موارد پزشک 10 الی 12 نمونه برمی دارد. کل این فرآیند معمولا 5 الی 10 دقیقه طول می کشد.

[sibwp_form id=1]

بعد از انجام نمونه برداری

بعد از انجام نمونه برداری، ممکن است به مدت چند روز به مصرف آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. ممکن است احساس درد یا خونریزی بسیار کمی از مقعد داشته باشید. همچنین ممکن است خون در ادرار یا مدفوع نیز مشاهده شود.همچنین ممکن است متوجه شوید مایع منی به رنگ قرمز درآمده و مقدار کمی خون در این مایع دیده شود. این شرایط ممکن است چند هفته طول بکشد.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید حتما به پزشک جراح کلیه و اورولوژی اطلاع دهید:

خونریزی شدید و طولانی
دردی که تشدید می شود
تورم در نزدیکی منطقه نمونه برداری شده
مشکل در ادرار

در موارد نادر، نمونه برداری از پروستات ممکن است باعث ایجاد عفونت گردد. اگر نشانه عفونت داشتید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. نشانه ها و علایم عفونت شامل موارد زیر است:

تب
درد در هنگام ادرار
ترشح از آلت تناسلی

پزشکی که در تشخیص سرطان و سایر موارد غیر عادی متخصص است، می تواند نتایج حاصل از نمونه برداری را بررسی کند. پاتولوژیست می تواند بگوید که آیا بافت برداشته شده سرطانی است و اگر سرطان وجود داشته باشد، می تواند تهاجمی بودن آن را تشخیص دهد.این فرد می تواند یافته های آزمایشگاهی را به صورت یک گزارش در اختیار پزشک قرار دهد. پزشک نیز معمولا این موارد را به شما توضیح می دهد و اگر خواستید می توانید یک کپی از گزارش را پیش خود نگه دارید.

گزارش پاتولوژی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد :

اطلاعاتی در مورد سابقه پزشکی شما: یک گزارش پاتولوژی ممکن است شامل سابقه پزشکی شما و سایر آزمایش های انجام شده باشد.
توضیح نمونه های برداشته شده : این بخش معمولا به توضیح کلی نمونه می پردازد. مثلا ممکن است رنگ و ثبات بافت پروستات جمع آوری شده توسط سوزن بیوپسی توضیح داده شود یا اینکه تعداد نمونه های گرفته شده مشخص گردد.
توضیح سلول ها : این بخش از گزارش پاتولوژی نحوه نمایش سلول ها در زیر میکروسکوپ را توضیح می دهد. سلول های سرطانی پروستات ممکن است با عنوان آدنوکارسینوم در گزارش مشخص گردد. در برخی از موارد پاتولوژیست سلول هایی را پیدا می کند که غیر عادی هستند اما سرطانی به شمار نمی آیند. کلماتی که برای توصیف این شرایط غیر سرطانی استفاده می شود معمولا شامل ” نئوپلازی داخل پروستات” یا ” گسترش غیر عادی آسینار کوچک” است.اگر پاتالوژیست سلول های سرطانی را در نمونه برداری پیدا کند، بر اساس مقیاسی به نام نمره گلیسون درجه بندی می شود. این درجه بندی معمولا تفاوت بین سلول های سرطانی و بافت های عادی را مشخص می کند. کمترین درجه بندی 2 و بیشترین آن 10 است. سرطان هایی که درجه بیشتری دارند بیشتر غیر عادی هستند و می توانند به سرعت رشد کرده و گسترش یابند.
تشخیص پاتالوژیست: این بخش معمولا تشخیص پاتالوژیست را بیان می کند. این بخش ممکن است شامل بیان دیدگاه و پیشنهادهای فرد متخصص نیز باشد.