فیبرومیالژی یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد با آن دست به گریبان هستند. قبلا در سایت درمانکده مطلبی در خصوص فیبرومیالژیا و هر آنچه که باید در مورد آن بدانید، منتشر شده است. اما برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
فیبرومیالژی چیست؟
فیبرومیالژی یک سندرم مزمن است که به شکل طولانی مدت افراد را درگیر می‌کند. این سندرم علایم متعددی دارد و موجب بروز موارد زیر در بیمار خواهد شد:
- درد عضلانی و استخوانی
- گرفتگی قسمت‌هایی از بدن
- ضعف و خستگی
- اختلالات خواب و ادراک
شناسایی این سندرم کار دشواری است و حتی گاهی پزشکان نیز به راحتی قادر به تشخیص آن نمی‌باشند. علایم این سندرم مشابه سایر بیماری‌ها بوده و هیچ تست به خصوصی نیز برای تشخیص قطعی این بیماری در دسترس نیست. به همین دلیل این بیماری معمولاً به درستی تشخیص داده نمی‌شود.
در گذشته بعضی از پزشکان حتی شناخت فیبرومیالژی را به عنوان یک بیماری واقعی زیر سوال می‌بردند. اما امروزه درک بهتری از این بیماری در جامعه پزشکی وجود دارد و حواشی که پیرامون آن وجود داشته برطرف شده است.
درمان فیبرومیالژی همچنان کاری دشوار و چالش برانگیزی است، اما استفاده از داروها، روش‌های درمانی و تغییر سبک زندگی می‌تواند به شما در مدیریت علایم بیماری و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
علایم فیبرومیالژی
فیبرومیالژی باعث ایجاد درد در نواحی مختلف بدن می‌شود. بعضی از این نواحی در واقع همان نواحی حساس هستند که در گذشته به آنها نقاط شروع درد یا نقاط حساس گفته می‌شد. با این وجود، بعضی از این نواحی دیگر به عنوان نواحی درد شناخته نمی‌شوند.
دردی که در این نواحی احساس می‌شود معمولاً مزمن و مداوم می‌باشد. بر اساس معیارهای بازبینی شده تشخیص فیبرومیالژی در سال 2016، در صورتی که شما در 4 ناحیه از 5 ناحیه درد مربوط به سیستم عضلانی – استخوانی خود دچار احساس درد شوید، ممکن است پزشک معالج تشخیص دهد که شما مبتلا به فیبرومیالژی هستید.
این دستورالعمل تشخیصی با عنوان درد چند جایگاهی شناخته شده و با معیارهای تعریف شده برای تشخیص فیبرومیالژی در سال 1990، تحت عنوان درد مزمن سرتاسری، تفاوت دارد.
در این روش تشخیص، تمرکز پزشک برروی نواحی سیستم عضلانی – استخوانی که دچار درد شده‌اند، به همراه ارزیابی شدت درد در این نواحی می‌باشد. این دقیقاً برخلاف روندی است که روش تشخیصی پیشین، با تمرکز بر طول مدت احساس درد برای تشخیص فیبرومیالژی، اتخاذ کرده بود.
سایر علایم فیبرومیالژی شامل:
- ضعف و خستگی
- مشکلات خواب
- خوابیدن برای مدت‌های طولانی بدون اینکه خستگی رفع شود.
- سردرد
- افسردگی
- اضطراب
- عدم تمرکز
- درد مزمن در قسمت‌های تحتانی ناحیه شکم
- خشکی چشم
- مشکلات ادراری، مانند التهاب میان‌بافتی مثانه
در افراد مبتلا به فیبرومیالژی، مغز و اعصاب ممکن است در برابر سیگنال‌های طبیعی درد، از خود واکنش بیش از حد نشان دهند. این موضوع می‌تواند ناشی از عدم توازن مواد شیمیایی در مغز یا نواقص ریشه پشتی گنگلیونی باشد که مرکز احساس درد را در مغز تحت تاثیر قرار می‌دهد. فیبرومیالژی حتی می‌تواند عواطف و سطح انرژی بدن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
مه فیبرومیالژی یا مه مغزی
مه فیبرومیالژی که با نام‌های مه فیبرو یا مه مغزی نیز شناخته می‌شود، عبارتی است که بعضی افراد برای توصیف احساس گیجی ناشی از این بیماری به کار می‌برند. علایم مه فیبرو شامل:
- از دست دادن حافظه
- دشواری در تمرکز
- مشکل در حفظ هوشیاری
بر اساس پژوهشی که در سال 2015 در نشریه بین‌المللی روماتولوژی منتشر شده است، بعضی افراد اختلالات روانی ناشی از فیبرومیالژی را آزاردهنده‌تر از درد ناشی از آن توصیف کرده‌اند.
علایم فیبرومیالژی در زنان
علایم فیبرومیالژی معمولاً در زنان حادتر از مردان می‌باشد. زنان در مقایسه با مردان بیشتر دچار دردهای سرتاسری، علایم سندرم روده تحریک‌پذیر و احساس خستگی در صبح می‌شوند. عادات ماهیانه دردناک نیز در میان زنان مبتلا به فیبرومیالژی متداول می‌باشد.
با این وجود در صورت استفاده از معیارهای تعریف شده در سال 2016 برای تشخیص موارد فیبرومیالژی، تعداد مردان مبتلا به فیبرومیالژی بیشتر از زنان خواهد بود که این موضوع می‌تواند باعث کاهش درجه تمایز ادراک درد میان زنان و مردان شود. از همین رو مطالعات بیشتری برای تشخیص وضعیت مردان و زنان مبتلا به فیبرومیالژی مورد نیاز می‌باشد. ورود به دوره یائسگی می‌تواند وخامت فیبرومیالژی را در زنان بیشتر کند.
علایم فیبرومیالژی در مردان
با توجه به نکات که در بالا ذکر شد، مردان نیز می‌توانند دچار فیبرومیالژی شوند. با این وجود، از آنجا که این بیماری به عنوان بیماری زنان شناخته می‌شود، ممکن است موارد فیبرومیالژی در مردان تشخیص داده نشده و ناشناخته باقی بمانند.
اگر چه در حال حاضر آمارها نشان می‌دهند که پس از قرار گرفتن دستورالعمل تعریف شده در سال 2016 برای تشخیص این بیماری در دستور کار تشخیصی پزشکان، تعداد مردانی که فیبرومیالژی در آنها تشخیص داده شده رو به افزایش می‌باشد.
فیبرومیالژی در مردان نیز باعث بروز درد شدید و اختلالات عاطفی می‌شود. بنابر نظرسنجی که در سال 2018 در ژورنال بهداشت عمومی آمریکا منتشر شده است، ابتلا به این بیماری می‌تواند کیفیت زندگی، شغل و روابط فردی مردان مبتلا به فیبرومیالژی را تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از دلایل دشواری تشخیص این بیماری در مردان، انتظار جامعه از آنها برای نمایان نکردن درد خود می‌باشد.
نقاط شروع درد فیبرومیالژی
در گذشته افرادی که در 11 نقطه از 18 نقطه ماشه‌ای در سرتاسر بدنشان احساس درد یا گرفتگی می‌کردند، مشکوک به ابتلا به فیبرومیالژی بودند. پزشکان با فشار دادن این نقاط به وجود درد در آنها پی می‌بردند.
نقاط شروع درد رایجی که در این روش مورد ارزیابی قرار می‌گرفتند شامل:
- پشت سر
- قسمت فوقانی شانه‌ها
- قسمت فوقانی فقسه سینه
- زانوها
- آرنج‌ها
در حال حاضر نقاط شروع درد دیگر نقش قابل توجهی در فرایند تشخیص فیبرومیالژی ندارند. امروزه پزشکان با ارزیابی درد در 4 ناحیه از 5 ناحیه دردی که در سال 2016 تعریف شده‌اند، در کنار عدم وجود سایر مشکلات پزشکی که بتوانند وجود درد را توجیه کنند، به تشخیص فیبرومیالژی می‌پردازند.
درد ناشی از فیبرومیالژی
احساس درد شاخص‌ترین علامت فیبرومیالژی می‌باشد. شما ممکن است در قسمت‌های مختلف بافت عضلانی و سایر بافت‌های نرم بدن خود، این احساس درد را داشته باشید.
این احساس درد ممکن است از مزمن و خفیف تا حاد و شدید متغیر باشد. شدت درد می‌تواند معیار مناسبی برای سنجش وضعیت روزانه شما باشد.
به نظر می‌رسد که این احساس درد ناشی از یک پاسخ غیر طبیعی از طرف دستگاه عصبی به عوامل محرک طبیعی باشد که در حالت عادی نباید باعث ایجاد درد شوند. همچنین این درد ممکن است در بیشتر از یک ناحیه از بدن شما احساس شود.
با این وجود هنوز عامل اصلی بروز فیبرومیالژی مشخص نمی‌باشد. انجام پژوهش‌های بیشتر می‌تواند به درک بهتر این بیماری و عامل ایجاد آن کمک کند.
۱) درد در قفسه سینه
درد حاصل از فیبرومیالژی در قفسه سینه به شکل ترسناکی تداعی‌کننده درد ناشی از سکته قلبی می‌باشد. این درد در واقع مربوط به قطعه غضروفی است که دنده‌ها را به مهره‌های سینه‌ای متصل می‌کند و می‌تواند در شانه‌ها و دستان نیز احساس شود.
درد حاصل از فیبرومیالژی در قفسه سینه ممکن است:
- تیز بوده
- یا مانند درد حاصل از فرو شدن یک جسم برنده در بدن بوده
- یا مانند درد ناشی از سوختگی باشد.
۲) کمر درد
کمر یکی از معمول‌ترین قسمت‌های بدن می‌باشد که می‌تواند دچار احساس درد شود. با این وجود احساس کمر درد لزوماً به معنی ابتلا به فیبرومیالژی نمی‌باشد. این درد می‌تواند به دلایل دیگر، مانند آرتریت یا کشیدگی عضلات، ایجاد شده باشد.
مشاهده سایر علایم این بیماری، مانند مه مغزی و ضعف می‌تواند در تفریق فیبرومیالژی از سایر عوامل ایجاد کننده درد موثر باشد. همچنین احتمال ابتلای همزمان به فیبرومیالژی و آرتریت نیز وجود دارد.
استفاده از داروهایی که برای التیام سایر علایم مرتبط با فیبرومیالژی مصرف می‌شوند نیز می‌تواند باعث ایجاد کمر درد شود. انجام حرکات کششی و ورزشی می‌تواند به تقویت بافت عضلانی و سایر بافت‌های نرم ناحیه کمر شما کمک کند.
۳) درد پا
فیبرومیالژی می‌تواند باعث ایجاد درد در پاها نیز شود. درد پا می‌تواند مشابه دردی باشد که به دلیل کشیدگی یا گرفتگی عضلات به دلیل ابتلا به آرتریت احساس می‌شود. ویژگی‌های این درد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد عمیق
- درد سوزاننده
- درد ضربان‌دار
گاهی فیبرومیالژی در پا می‌تواند با بی‌حسی یا احساس سوزن سوزن شدن همراه باشد. شما ممکن است در پاهای خود احساس مور مور شدن و بی‌قراری داشته باشید. این می‌تواند از نشانه‌های سندرم پای بی‌قرار (RLS) بوده که می‌تواند با فیبرومیالژی همپوشانی داشته باشد.
احساس ضعف در پاها نیز ممکن است گاهی وجود داشته باشد. شما ممکن است در پاهای خود احساس سنگینی کنید، انگار که وزنه‌هایی به آن بسته شده باشد.
عوامل ایجاد کننده فیبرومیالژی
پزشکان هنوز نمی‌دانند چه عواملی می‌توانند باعث بروز فیبرومیالژی شوند. اما بنابر آخرین پژوهش‌هایی که در این باره انجام شده است، به نظر می‌رسد که این بیماری یک عارضه چند عاملی است.
این عوامل شامل پیش‌زمینه ژنتیکی (خصوصیات ارثی) به همراه یک عامل آغازکننده، یا مجموعه‌ای از عوامل آغازکننده مانند عفونت، آسیب یا تنش می‌باشند. در ادامه به بحث در مورد عوامل احتمالی ایجاد این بیماری و سایر مواردی که می‌تواند در بروز آن نقش داشته باشند، خواهیم پرداخت.
۱) عفونت‌ها
ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌تواند باعث بروز و یا تشدید علایم فیبرومیالژی شوند. آنفلونزا، ذات‌الریه، عفونت‌های مجاری گوارشی مانند عفونت‌های ایجاد شده توسط باکتری سالمونلا، باکتری شیگلا و ویروس اپستین بار، می‌توانند در ابتلای افراد به فیبرومیالژی موثر باشند.
۲) ژنتیک
فیبرومیالژی معمولاً ارثی می‌باشد. اگر فردی از بستگان شما مبتلا به فیبرومیالژی باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری نیز بیشتر خواهد بود. پژوهشگران گمان می‌کنند جهش‌های ژنتیکی به خصوصی در ابتلای افراد به این بیماری، نقش دارند. آنها موفق به شناسایی ژن هایی شده اند که احتمالا در تولید مواد شیمیایی دخیل در انتقال سیگنال درد میان اعصاب، نقش دارند.
۳) آسیب
افرادی که دچار آسیب حاد جسمی یا عاطفی شده اند، در معرض ابتلا به فیبرومیالژی می باشند. بنابر بعضی گزارش ها، میان ابتلا به فیبرومیالژی و اختلال اضطراب پس از آسیب (PTSD) ارتباط وجود دارد.
۴) استرس
مانند آسیب، استرس نیز دارای اثرات طولانی مدت بر بدن و وضعیت سلامت فرد می باشد. وارد شدن تنش با تغییرات هورمونی که خطر ابتلا به فیبرومیالژی را افزایش می دهند، مرتبط دانسته شده است.
پزشکان هنوز به درک درستی از چگونگی انتشار درد مزمن فیبرومیالژی در سرتاسر بدن، نرسیده اند. بر اساس یکی از نظریه هایی که در مورد این موضوع مطرح شده است، دلیل ایجاد درد کاهش آستانه آن توسط مغز می باشد. از همین رو در گذر زمان محرک هایی که در حالت عادی دردناک نبوده اند، باعث ایجاد درد شدید خواهند شد.
نظریه دیگر این است که در صورت ابتلا به فیبرومیالژی، اعصاب به شکل غیرطبیعی نسبت به سیگنال های درد واکنش بیش از حد از خود نشان خواهند داد.
فیبرومیالژی و خود ایمنی
بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتویید (RA) و اسکلروز چندگانه (MS) باعث می شوند که سیستم ایمنی به اشتباه علیه بافت های خودی، آنتی بادی ترشح کرده و همانطور که به ویروس ها و باکتری ها حمله می کند، بافت های خودی را مورد هدف قرار دهد.
علایم فیبرومیالژی شباهت زیادی به اختلالات خود ایمنی دارد و همین موضوع باعث شده است که نظریه ای مبنی بر خود ایمن بودن این بیماری مطرح شود.
اثبات این نظریه کار آسانی نمی باشد. زیرا فیبرومیالژی باعث ایجاد التهاب نشده و همچنین تا به امروز نیز آنتی بادی مرتبط با این بیماری شناسایی نشده است.
عوامل مستعدکننده فیبرومیالژی
عواملی که می توانند باعث تشدید علایم فیبرومیالژی شوند شامل موارد زیر می باشند:
- استرس
- آسیب
- ابتلا به بیماری های مانند آنفلونزا
- عدم تعادل میان مواد شیمیایی موجود در مغز نیز ممکن است باعث تفسیر غلط سیگنال‌های درد توسط مغز و سیستم عصبی مرکزی شده، و واکنش بیش از حد این سیستم را در پی داشته باشد.
سایر عوامل مستعدکننده ابتلا به فیبرومیالژی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- جنسیت: اکثر موارد تشخیص فیبرومیالژی مربوط به زنان می‌باشد. اما دلیل این تفاوت میان زنان و مردان هنوز مشخص نیست.
- سن: خطر ابتلا به فیبرومیالژی در میانسالی بالا بوده و با افزایش سن بیشتر خواهد شد. با این وجود کودکان نیز می‌توانند مبتلا به این بیماری شوند.
- سابقه ابتلا در خانواده: در صورتیکه فردی از خویشاوندان شما مبتلا به این بیماری می‌باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری نیز افزایش خواهد یافت.
- ابتلا به سایر بیماری‌ها: با وجود اینکه فیبرومیالژی نوعی از آرتریت نمی‌باشد، اما ابتلا به بیماری‌های مانند لوپوس یا آرتریت روماتویید می‌تواند شانس ابتلای شما به فیبرومیالژی را نیز افزایش دهد.
تشخیص فیبرومیالژی
در صورتی که شما به مدت 3 ماه یا بیشتر دچار درد در سرتاسر بدن خود شده باشید، ممکن است تشخیص پزشک در مورد وضعیت شما فیبرومیالژی باشد. درد سرتاسری به این معنی است که شما در دو طرف بدن و همچنین در نواحی فوقانی و تحتانی کمر خود احساس درد کنید.
پزشک معالج باید پس از انجام یک معاینه بالینی کامل، به این نتیجه برسد که هیچ عامل دیگری باعث ایجاد این درد نمی‌باشد.
هیچ آزمایش یا روش تصویربرداری قادر به تشخیص فیبرومیالژی نمی‌باشد. با این وجود پزشک ممکن است برای تفریق این عارضه از بیماری‌های دیگر نیاز به استفاده از این روش‌های تشخیصی داشته باشد.
از آنجا که علایم فیبرومیالژی معمولاً با علایم بیماری‌های خودایمنی همپوشانی دارد، تفریق این بیماری‌ها ممکن است برای پزشکان دشوار باشد.
درمان فیبرومیالژی
در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری در دسترس نمی‌باشد. به همین دلیل، درمان این بیماری بر تسکین علایم آن و بهبود کیفیت زندگی بیماران، با استفاده از روش‌های زیر، متمرکز خواهد بود:
- مصرف مواد دارویی
- برنامه‌های مراقبت از خود
- تغییر سبک زندگی
مصرف مواد دارویی می‌تواند به کاهش درد و داشتن خواب بهتر کمک کند. فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز می‌توانند با افزایش قدرت بدنی و کاهش استرس، باعث بهبود وضعیت شوند. ورزش و استفاده از روش‌های کاهش استرس نیز برای سلامت روانی و فیزیکی شما مفید می‌باشند.
علاوه بر این شما ممکن است برای کنار آمدن با بیماری خود نیازمند حمایت و راهنمایی باشید، که مراجعه به روانشناس می‌تواند این موارد را برای شما فراهم کند.
داروهای مورد استفاده برای درمان فیبرومیالژی
در درمان فیبرومیالژی، هدف کاهش درد و افزایش کیفیت زندگی بیماران می‌باشد. این هدف معمولاً از طریق یک رهیافت دوگانه شامل مراقبت از خود و مصرف داروها، پیگیری می‌شود.
داروهای رایجی که برای درمان فیبرومیالژی به کار برده می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
۱) مسکن‌ها
استفاده از مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن که نیازمند تجویز پزشک نمی‌باشند، می‌تواند به تسکین دردهای خفیف کمک کند.
پیش از این از داروهای مخدر، مانند ترامادول، برای التیام درد ناشی از این بیماری استفاده می‌شد. اما پژوهش‌ها نشان داده‌اند که این داروها در تسکین درد موثر نبوده و به دلیل اینکه دوز استفاده از آنها معمولاً در یک دوره کوتاه افزایش می‌یابد، ممکن است مصرف این داروها برای سلامت بیماران خطرناک باشد.
از همین رو اکثر پزشکان مصرف داروهای مخدر را برای درمان فیبرومیالژی، توصیه نمی‌کنند.
۲) داروهای ضدافسردگی
داروهایی مانند دولوکستین و میلناسیپران HCL گاهی برای تسکین درد و خستگی ناشی از فیبرومیالژی استفاده می‌شوند. این داروها همچنان می‌توانند به بیماران در داشتن خواب بهتر کمک کرده و باعث تنظیم دوباره انتقال‌دهنده‌های عصبی شوند.
۳) داروهای ضدتشنج
گاباپنتین که مورد مصرف آن برای درمان بیماری صرع است، می‌تواند در کاهش علایم افراد مبتلا به فیبرومیالژی نیز موثر باشد. پریگابالین، که یک یک داروی ضدتشنج دیگر می‌باشد، اولین دارویی است که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان فیبرمیالژی مورد تایید قرار گرفته است. این دارو با جلوگیری از ارسال سیگنال‌های درد توسط سلول‌های عصبی، باعث کاهش احساس درد توسط بیمار می‌شود.
سایر داروهایی که در عین مورد تایید نبودن سازمان غذا و دارو، برای درمان علایم فیبرومیالژی استفاده می‌شوند، شامل داروهای ضدافسردگی و داروهای خواب‌آور می‌باشند. در گذشته از داروهای شل‌کننده عضلات نیز برای درمان این بیماری استفاده می‌شد که دیگر مصرف آنها توصیه نمی‌شود.
روش‌های طبیعی برای درمان فیبرومیالژی
در صورت عدم تاثیرگذاری مناسب داروهایی که پزشکان برای شما تجویز کرده‌اند، شما می‌توانید از روش‌های جایگزین برای کاهش علایم فیبرومیالژی بهره ببرید. این روش‌ها می‌توانند به شکل جداگانه یا همزمان با دارو درمانی، مورد استفاده بیماران قرار بگیرند و شامل موارد زیر می‌باشند:
- فیزیوتراپی
- طب سوزنی
- مصرف 5-هیدروکسی‌تریپتوفان (5-HTP)
- درون‌پویی یا مدیتیشن
- یوگا، اما حرکات پرتحرک این ورزش باید با احتیاط انجام شوند
- تای چی
- ورزش
- تغذیه مناسب و متعادل
فیزیوتراپی می‌تواند با برطرف سازی عوامل استرس‌زا، به کاهش علایم فیبرومیالژی و افسردگی کمک کند.
عضویت در گروه‌های درمانی، می‌تواند به صرفه‌ترین روش درمانی از نظر مالی باشد که به شما این فرصت می‌دهد تا با سایر افرادی که شرایط و مشکلات مشابه شما دارند، ملاقات کرده و با آنها صحبت کنید.
درمان رفتاری شناختی (CBT) یکی دیگر از گزینه‌های درمانی است که می‌تواند به شما در مدیریت شرایط استرس‌زا کمک کند. در صورتیکه شما روش‌های درمانی انفرادی را ترجیح می‌دهید، شرکت در جلسات انفرادی نیز می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
با وجود اینکه این روش‌های جایگزین می‌توانند در درمان علایم فیبرومیالژی به بیماران کمک کنند، اما باید این نکته را نیز مد نظر قرار داد که اثرگذاری این روش‌ها هنوز به درستی مورد مطالعه قرار نگرفته و اثبات شده نمی‌باشد.
برنامه‌های غذایی مناسب افراد مبتلا به فیبرومیالژی
بعضی افراد مبتلا به فیبرومیالژی عقیده دارند که با پیروی از برنامه‌های غذایی به خصوص و پرهیز از مصرف بعضی مواد غذایی، احساس بهتری خواهند داشت. با این وجود هنوز تاثیر برنامه‌های غذایی در کاهش علایم فیبرومیالژی در پژوهش‌ها اثبات نشده است.
با این وجود در صورت ابتلا به فیبرومیالژی، بهتر است به طور کلی از یک رژیم غذایی متناسب استفاده کنید. تغذیه عامل مهمی در حفظ سلامت و انرژی بدن شما و همچنین پیشگیری از وخامت بیشتر علایم فیبرومیالژی به حساب می‌آید.
برنامه‌های غذایی مناسبی که می‌توانند به بهبود علایم این بیماری کمک کنند شامل موارد زیر می‌باشند:
- مصرف میوه‌جات و سبزیجات، به همراه غلات، لبنیات و مواد پروتئینی کم‌چرب
- نوشیدن آب فراوان
- مصرف بیشتر غذاهای گیاهی نسبت به گوشت
- کاهش مصرف مواد قندی
- ورزش و داشتن فعالیت بدنی تا آنجا که امکان دارد
- رسیدن به وزن مناسب و حفظ آن
ممکن است مصرف بعضی مواد غذایی، مانند گلوتن یا مونوسدیم گلوتامات (MSG)، باعث تشدید علایم بیماری شما شود. در صورت وجود چنین شرایطی، توصیه می‌شود که اثر مواد غذایی مورد مصرف را پس از صرف هر وعده غذایی، در جایی یادداشت کرده و آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها می‌توانند در شناسایی موادی که باعث تشدید علایم بیماری می‌شوند، به شما کمک کنند. پرهیز از مصرف این مواد غذای می‌تواند در مدیریت علایم بیماری، مفید باشد.
فیبرومیالژی می‌تواند باعث ایجاد احساس خستگی و ضعف در شما شود.
تسکین درد ناشی از فیبرومیالژی
درد ناشی از فیبرومیالژی می‌تواند بسیار آزاردهنده بوده، و برای انجام کارهای روزانه ایجاد مزاحمت کند. شما نباید تنها به تحمل درد بپردازید، بلکه باید با پزشک خود در مورد راه‌هایی برای مدیریت آن مشورت کنید.
یکی از راه‌های تسکین درد، استفاده از داروهای مسکن مانند موارد زیر می‌باشد:
- آسپیرین
- ایبوپروفن
- ناپروکسن سدیم
این داروها علاوه بر تسکین درد، در مدیریت بهتر شرایط نیز به شما کمک می‌کنند. این داروها دارای خاصیت ضدالتهابی نیز می‌باشند. با وجود اینکه التهاب از علایم اولیه فیبرومیالژی به حساب نمی‌آید، ممکن است در موارد آرتریت روماتوئید یا سایر بیماری‌های مشابه بروز پیدا کند. استفاده از داروهای مسکن به داشتن خوابی بهتر نیز کمک می‌کنند.
- توجه داشته باشید که مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی بدون عوارض جانبی نبوده، و از همین رو بهتر است مصرف بلند مدت این داروها، برای تسکین دردهای مزمن، با احتیاط کافی انجام شود.
- بهتر است با پزشک خود برای تهیه یک برنامه دارویی ایمن مشورت کنید.
- داروهای ضدافسردگی و ضدتشنج، دو گروه دیگر از مواد دارویی هستند که ممکن است توسط پزشک شما برای کاهش درد تجویز شوند.
- با وجود تمام این موارد، باید مد نظر داشت که بهترین راهکارهای کاهش درد معمولاً دارویی نیستند.
- فعالیت‌هایی مانند انجام یوگا، طب سوزنی و فیزیوتراپی نیز می‌توانند در درمان این بیماری موثر باشند.
ناگفته نماند که خستگی ناشی از فیبرومیالژی می‌تواند به همان اندازه که تحمل درد حاصل از این بیماری دشوار است، چالش برانگیز باشد.
Widget not in any sidebars
زندگی با فیبرومیالژی
درد، خستگی و سایر علایم فیبرومیالژی می‌توانند به اندازه کافی در کاهش کیفیت زندگی روزمره شما تاثیرگذار باشند. با این وجود، باورهای غلطی نیز که در مورد این بیماری وجود دارند که باعث پیچیده‌تر شدن شرایط می‌شوند. از آنجا که علایم این بیماری به راحتی قابل تشخیص نمی‌باشند، ممکن است افرادی که اطراف شما هستند به راحتی این علایم را نادیده بگیرند.
نکته مهم در اینجا برای شما این است که بدانید بیماری‌تان واقعی است و شما باید برای درمان آن کوشا باشید. برای درمان بیماری و بهبود وضعیت، ممکن است شما به بیش از یک روش درمانی نیاز داشته باشید.
بهتر است به افرادی که می‌توانند وضعیت شما را درک کنند اتکا کنید. این افراد شامل:
- پزشک معالج
- دوستان نزدیک
- روانشناس
می‌باشند.
به خودتان سخت نگیرید و سعی نکنید که بیشتر از حد توانتان به خودتان فشار بیاورید. مهم‌تر از هر چیز دیگر شما ایمان داشته باشید که می‌توانید با شرایطتان کنار آمده و آنها را مدیریت کنید.
آمارها و حقایق مرتبط با فیبرومیالژی
همانطور که گفته شد، فیبرومیالژی یک بیماری مزمن است که می‌تواند باعث موارد زیر شود:
- درد سرتاسری در تمام بدن
- خستگی و ضعف
- دشواری در خواب
- افسردگی
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری در دسترس نبوده و پژوهشگران هنوز به درک درستی از اینکه چه عواملی باعث بروز این بیماری می‌شوند، نرسیده‌اند. روش‌های درمانی مربوط به این بیماری بر استفاده از دارو درمانی و تغییر سبک زندگی، در راستای کاهش علایم آن، متمرکز می‌باشند.
اکثر موارد فیبرومیالژی در زنان تشخیص داده شده‌اند، اما مردان و کودکان نیز می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. همچنین اکثر افرادی که مبتلا به فیبرومیالژی می‌باشند، میان‌سال هستند.
با وجود اینکه فیبرومیالژی یک بیماری مزمن (طولانی مدت) به حساب می‌آید، اما در بعضی افراد ممکن است به شکل دوره‌ای احساس درد و خستگی کاهش پیدا کرده و وضعیت بهبود پیدا کند.
شما عزیزان برای کسب اطلاعاتی در خصوص علائم فیبرومیالژی بهتر است به متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک مراجعه کنید. امکان رزرو اینترنتی نوبت پزشک از طریق سایت درمانکده به سادگی امکان پذیر است. دسترسی به شماره تماس و آدرس مطب نیز از طریق درمانکده میسر شده است.
منبع : Health Line
[sibwp_form id=6]
