اگر به تازگی به بی‌اختیاری ادرار مبتلا شده‌اید یا علائم این مشکل در حال بدتر شدن است، به داروهایی که مصرف می‌کنید نگاهی بیندازید و در مورد همه آن‌ها با پزشک مشورت کنید. چرا که بعضی از داروهای بدون نسخه و همچنین داروهای تجویز شده توسط پزشک می‌توانند روی مثانه تاثیر بگذارند یا به بی‌اختیاری ادرار منجر شوند. برای آشنا شدن با رایج‌ترین داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود مقاله امروز مجله درمانکده را تا انتها دنبال کنید.
فهرست محتوا
لیست داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود
در صورتی که بعد از مصرف هر یک از داروهای زیر با مشکل بی‌اختیاری ادرار مواجه شدید، با پزشک صحبت کنید:
1. داروهای فشار خون بالا
بعضی از داروها که «آنتاگونیست‌های آلفا- آدرنرژیک» داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شودیا «مسدودکننده‌های آلفا» نامیده می شوند (از جمله دوگزازوسین مسیلات، پرازوسین و ترازوسین)، با گشاد کردن عروق خونی به کاهش فشار خون کمک می‌کنند.
این داروها، اغلب برای مردان به منظور کمک به رفع مشکلات ادراری تجویز می‌شوند. در مردان مبتلا به بزرگی پروستات یا هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH)، مسدودکننده‌های آلفا به شل شدن عضلات گردن مثانه کمک می‌کنند و اجازه می‌دهند ادرار راحت‌تر جریان یابد. در نتیجه، علائم BPH بهبود پیدا می‌کند.
با این حال، این داروها گاهی اوقات ممکن است برای زنان مشکل‌ساز شوند. در زنان، مسدودکننده‌های آلفا می‌توانند مثانه را شل کرده و به بی‌اختیاری ادرار منجر شوند. زنانی که از این داروها استفاده می‌کنند و از بی‌اختیاری ادرار رنج می‌برند، باید با پزشک خود در مورد جایگزین کردن آن‌ها با سایر داروهای کاهنده فشار خون مشورت کنند.
بیشتر بدانید: سنگ حالب چیست؟
بیشتر بدانید: زود انزالی چیست؟
2. داروهای ضدافسردگی و داروهای ضددرد نارکوتیک
اگرچه تعداد کمی از داروهای ضدافسردگی به کنترل بی‌اختیاری ادرار کمک می‌کنند، اما اکثر آن‌ها حداقل در بعضی از افراد می‌توانند علائم این مشکل را بدتر کنند (از جمله ایمی‌پرامین و آمی‌تریپتیلین). داروهای ضددرد نارکوتیک (مخدر) را هم می‌توان در لیست داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود قرار داد.
بعضی از داروهای ضدافسردگی و داروهای ضددرد از انقباض کامل مثانه جلوگیری می‌کنند و باعث بدتر شدن علائم بی‌اختیاری ناشی از پر شدن مثانه می‌شوند. این داروها همچنین می‌توانند آگاهی شما را در مورد نیاز به تخلیه مثانه کاهش دهند. از سوی دیگر، گروهی از این داروها باعث یبوست می‌شوند. وقتی روده در اثر یبوست تخلیه نمی‌شود، فضای زیادی را در لگن اشغال می‌کند و با فشار بر مثانه باعث نشت ادرار می‌شود.
3. دیورتیک‌ها
دیورتیک‌ها داروهایی هستند که معمولا برای درمان فشار خون بالا یا مشکلات عروقی تجویز می‌شوند. این داروها کلیه‌ها را تحریک می‌کنند که آب و نمک غیرضروری را از بافت‌ها و جریان خون به داخل ادرار دفع کنند. خلاص شدن از شر مایعات اضافی به عملکرد بهتر قلب کمک می‌کند.
از آنجا که داروهای دیورتیک حجم ادرار را افزایش می‌دهند، می‌توان آن‌ها را به لیست داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود اضافه کرد. این روزها، داروهای دیورتیک زیادی تولید می‌شود که فوروزماید یکی از رایج‌ترین آن‌ها است.
تمرینات کگل که برای تقویت عضلات کف لگن طراحی شده‌اند، می‌توانند به رفع بی‌اختیاری ادرار کمک کنند. ضعیف بودن این عضلات علت یکی از رایج‌ترین انواع بی‌اختیاری است که بی‌اختیاری استرسی نامیده می‌شود. در افراد مبتلا به این اختلال، به خصوص هنگام سرفه، عطسه یا خنده، مقدار کمی ادرار به بیرون نشت می‌کند. وقتی تمرینات کگل را یاد بگیرید، می‌توانید آن را تقریبا در هر زمان و مکانی انجام دهید، حتی هنگام رانندگی کردن، تماشای تلویزیون یا نشستن پشت میز. برای یادگیری این تمرینات از متخصص داخلی یا متخصص زنان کمک بخواهید.
بیشتر بدانید: علت بروز بیماری سیستینوری (cystinuria) چیست؟ روش درمان
4. داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور
از سایر داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود می‌توان به داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور اشاره کرد. استفاده از این داروها می‌تواند باعث تشدید علائم بی‌اختیاری ادرار شود. چون بسیاری از افراد وقتی مثانه‌شان پر است، از خواب بیدار نمی‌شوند.
اگر می‌خواهید بهتر بخوابید و تا حد امکان از داروهای خوب‌آور استفاده نکنید، باید برای خواب و بیداری خود برنامه داشته باشید. به عبارت دیگر، هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و هر روز صبح در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید. کاهش مصرف کافئین به خصوص در ساعات پایانی روز و انجام فعالیت‌های آرام‌بخش قبل از خواب مثل مدیتیشن، مطالعه یا گوش دادن به موسقی به بهبود خواب کمک می‌کند.
چگونه با پزشک درباره بی‌اختیاری ادرار صحبت کنیم؟
اکنون که با لیست داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود آشنا شدید، باید بدانید که بعضی از افراد از مطرح کردن این موضوع با پزشک خجالت می‌کشند. گاهی اوقات، مراجعه به پزشک هم‌جنس می‌تواند به این رفع این مشکل کمک کند. علاوه بر این، بهتر است برای گفتگو با پزشک و پاسخ دادن به سوالات او آماده باشید. سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد عبارتند از:
- علائم بی‌اختیاری ادرار از چه زمانی شروع شده است؟
- آیا در گذشته هم علائم بی‌اختیاری ادرار را تجربه کرده‌اید؟
- از چه داروهایی استفاده می‌کنید و مصرف هر کدام از آن‌ها را از چه زمانی شروع کرده‌اید؟
- آیا ادرار هنگام فعالیت بدنی، سرفه یا عطسه نشت می‌کند؟
می توانید از طریق مشاوره با متخصص کلیه و مجرای ادراری مشورت کنید.
بیشتر بدانید: برای پسران: همه چیز دربارۀ محافظت از آلت تناسلی و کیسۀ بیضه که باید بدانید
بیشتر بخوانید:معرفی قرص برای تقویت میل جنسی
اگر بپذیرید که بی‌اختیاری ادرار مثل فشار خون بالا، آرتریت، کلسترول بالا یا سایر بیماری‌ها به درمان نیاز دارد، راحت‌تر می‌توانید در مورد آن صحبت کنید.و حتی می توانید به متخصص کلیه و مجرای ادراری مراجعه کنید.
سوالات متداول
وقتی به بی‌اختیاری ادرار مبتلا می‌شوید، نمی‌توانید مثانه خود را کنترل کنید که این امر باعث نشت ادرار می‌شود. نشت ادرار غالبا غیرقابل کنترل است و می‌تواند روی زندگی شما تاثیر منفی بگذارد.
بی‌اختیاری ادرار می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. اما در گروه‌های خاصی از افراد و در زمان‌های خاصی از زندگی شایع‌تر است. این مشکل زنان را بیشتر از مردان گرفتار می‌کند و با بارداری، زایمان و یائسگی مرتبط است. بی‌اختیاری ادرار در سالمندان هم شیوع بیشتری دارد، چون با افزایش سن عضلات کف لگن ضعیف می‌شوند.
نشت ادرار که می‌تواند کم یا زیاد باشد، علامت اصلی بی‌اختیاری ادرار محسوب می‌شود.
پزشک با معاینه بدنی، بررسی سوابق پزشکی و داروهای مصرفی شما، آزمایش ادرار، سونوگرافی مثانه، تست استرس (بررسی نشت ادرار هنگام سرفه کردن یا فعالیت بدنی) و سیستوسکوپی (آندوسکوپی داخل مثانه) علت بی‌اختیاری ادرار را تشخیص می‌دهد.
درمان این مشکل به علت بروز آن بستگی دارد. اگر از داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود استفاده می‌کنید، پزشک می‌تواند آن‌ها را با داروهای دیگری جایگزین کند. در سایر موارد، از راه‌کار مختلفی مثل دارو درمانی، تغییر سبک زندگی و جراحی برای رفع این مشکل استفاده می‌شود.
بیشتر بدانید: بالا بودن اوره خون نشانه چیست؟
کلام پایانی
بی‌اختیاری ادرار می‌تواند برای فرد یک تجربه آزاردهنده و حتی خجالت‌آور باشد. این اختلال بیشتر در افراد سالمند و زنانی که به تازگی زایمان کرده‌اند، دیده می‌شود. مصرف بعضی از داروها، عفونت مجاری ادراری، اختلالات کف لگن و بزرگ شدن پروستات هم می‌تواند در بروز آن نقش داشته باشد.
در این مقاله، شما را با داروهایی که منجر به بی اختیاری ادرار می‌شود آشنا کردیم. اگر فکر می‌کنید که داروهای مصرفی شما در ایجاد این مشکل نقش دارند، با پزشک در مورد داروهای جایگزین مشورت کنید. برای این کار می‌توانید از پزشکان سایت درمانکده کمک بگیرید.
