«من سرطان ندارم، شیمی‌درمانی نمی‌شم و 22 ساله بدون یه تار مو دارم زندگی می‌کنم. بیماری‌ای که درد جسمی نداره و همه دردش رفتار مردم جامعه با منه بیماره»
سلام من بهنام هستم و این سی و چهارمین قسمت پادکست به‌سلامتی همتونه. پادکستی که توش در مورد بیمارهایی صحبت می‌کنیم که شرایط ویژه‌ای رو از شروع تا درمان بیماری‌شون تجربه‌کردن.
امروز می‌خوایم در مورد بیماری آلوپسی یا ریزش مو، نیما صحبت کنیم.
این اپیزود در اواخر مهرماه 1400 ضبط می‌شه.
همه چیز از 16 سالگی شروع شد. از دورانی که برای یه پسر جوون می‌تونه بهترین روزهای زندگیش باشه و تأثیر زیادی روی روحیه و آیندش داشته باشه.
نیما تو این دوران موهای سرش به‌صورت تکه‌ای شروع به ریزش کرد. حدود دو سال تحت درمان بود و داروی ماینوکسیدیل مصرف می‌کرد. موهاش در میومدن ولی از یه قسمت دیگه می‌ریختن.
دکتر داروش رو تغییر داد و تزریق زیرپوستی براش انجام می‌داد، ولی بازم تأثیری نداشت و ریزش موش قطع نمی‌شد تا اینکه زمان امتحانات نهایی سوم دبیرستان وقتی که نیما داشت خودش رو برای کنکور آماده می‌کرد تو یک هفته موهای سرش، ابروش و تمام بدنش ریخت.
این اتفاق براش شوکه کننده بود و حس خوبی بهش نداشت. با اینکه خانوادش جوری رفتار نمی‌کردن که نیما ناراحت بشه ولی خودش از درون حس بدی رو تجربه می‌کرد.
مشاهده بیشتر : متخصصان پوست و مو
دکتر بهش گفت که بیماریش یه نوع اختلال خود ایمنیه که سیستم ایمنی بدنش جلوی رشد پیاز مو رو می‌گیره و نمی‌ذاره تو کل بدن مویی رشد کنه.
نیما دکترهای زیادی تو مشهد و تهران رفت ولی همه یه تشخیص می‌دادن و دارویی که براش تجویز می‌کردن یا ماینوکسیدیل بود یا یه مایعی که باید به سرش می‌زد و زیر نور آفتاب میشست، ولی هیچ کدومشون تأثیری نداشت.
حتی مدارکش رو برای پزشکای آمریکایی فرستاد ولی اونا هم میگفتن درمان خاصی برای این بیماری وجود نداره.
حدود سه سال به تجویز دکتر کورتون استفاده کرد. در طول این مدت موهاش به‌صورت تکه‌ای در میومد ولی تا دارو رو قطع می‌کرد دوباره می‌ریختن. به‌خاطر عوارض مصرف طولانی‌مدت کورتون دیگه داروهاش رو نخورد و دو سه سالی بیخیال درمان شد.
تا اینکه یکی از اطرافیانش یه دکتر تو یزد بهش معرفی کرد که تخصصش درمان آلوپسی بود. نیما از دکتر وقت گرفت و تا یزد رفت.
دکتر بعد معاینه و بررسی علائمش داروی مخصوص بیماران پیوند اعضا رو براش تجویز کرد که بعد از پیوند استفاده می‌کنن تا سیستم ایمنی بدن‌شون ضعیف بشه و بتونه عضو جدید رو قبول کنه. اما نیما از عوارض این داروهاام ترسید و اونا رو مصرف نکرد.
نیما 22 ساله با این بیماری درگیره تو تمام این سال‌ها تحقیقات زیادی انجام داده و فهمیده این بیماری درمان نداره جز استفاده مداوم از کورتون که ضرر استفادش بیشتر از نداشتن موست.
تو تمام این سال‌ها سعی کرده با بیماریش کنار بیاد ولی رفتار مردم جامعه که مسخرش کردن یا بهش خندیدن اذیتش کرده، حتی الان که 40 سالشه هم رفتار مردم روش اثر می‌ذاره.
سوالاتی که در مورد بیماری الوپسی از دکتر باباخانیان پرسیدیم:
بیماری آلوپسی چیه و چند نوعه؟
- چه عواملی باعث ابتلا به آلوپسی می‌شه؟
- آلوپسی چه علائمی داره؟
- مراحل تشخیص آلوپسی چیه؟
- آلوپسی قابل درمانه؟
- ممکنه آلوپسی به‌صورت ژنتیکی منتقل بشه؟
ممنون آقای دکتر که وقت‌تون رو در اختیار ما گذاشتین.
خب می‌رسیم به پایان هفدهمین قسمت فصل سوم پادکست‌مون و مثل همیشه «به‌سلامتی همتون»
