التهاب قرنیه شامل تورم قرنیه (بافت شفاف و گنبدی شکل در جلوی چشم شما که مردمک و عنبیه را می‌پوشاند) و یکی از شایع‌ترین بیماری‌های قرنیه است. التهاب قرنیه ممکن است با عفونت همراه باشد، و یا اینکه عفونی نباشد. التهاب غیرعفونی می‌تواند توسط آسیب نسبتا جزئی، در نتیجه استفاده از لنزهای تماسی به مدت طولانی یا در اثر برخورد جسم خارجی با چشم ایجاد گردد. التهاب عفونی می‌تواند با باکتری، ویروس، قارچ و انگل ایجاد گردد.
اگر دچار قرمزی چشم شدید یا سایر علائم التهاب قرنیه را داشتید، به بهترین دکتر متخصص چشم مراجعه کنید. اگر مراقبت‌های سریع چشمی انجام گیرد، تشخیص علل التهاب قرنیه جزئی تا متوسط معمولا می‌تواند بدون از دست رفتن بینایی حاصل گردد. اگر این بیماری بدون درمان باقی بماند، یا اگر عفونت شدید باشد، التهاب قرنیه می‌تواند دارای مشکلات و عوارض جدی باشد و ممکن است به بینایی آسیب وارد کند.
علائم التهاب قرنیه
نشانه‌ها و علائم التهاب قرنیه عبارتند از:
- قرمزی چشم
- درد چشمی
- اشک‌ریزی یا ترشح سایر مایعات بیش از حد از چشم
- مشکل در باز کردن پلک، بدلیل درد یا سوزش
- تاری دید
- افت بینایی
- حساسیت به نور
- احساس وجود جشم خارجی در چشم
بیشتر بخوانید : گل مژه چیست و چگونه درمان می‌شود؟
این مطلب راهم مطالعه کنید: 8 علامت خستگی چشم
چه زمانی به پزشک متخصص چشم مراجعه کنیم؟
اگر متوجه هر نوع علائم یا نشانه‌های التهاب قرنیه شدید، به پزشک مراجعه کنید. تاخیر در تشخیص و درمان التهاب قرنیه می‌تواند سبب عوارض جدی حتی نابینایی شود.
علت‌های التهاب قرنیه
از مهمترین علل التهاب قرنیه عبارتند از:
آسیب: اگر هر جسم خارجی سبب خراش یا آسیب سطح قرنیه شود، التهاب قرنیه غیرعفونی ممکن است ایجاد گردد. علاوه بر این، آسیب ممکن است سبب شود تا میکروارگانیسم‌هایی به قرنیه آسیب دیده راه پیدا کنند و سبب التهاب قرنیه عفونی شوند.
لنزهای تماسی آلوده: باکتری، قارچ یا انگل (بویژه انگل میکروسکوپی آکانتامبا) ممکن است روی سطح لنزهای تماسی یا قاب آن‌ها بنشیند. زمانی که لنزهای تماسی در چشم قرار دارند، ممکن است قرنیه آلوده شود و سبب التهاب قرنیه عفونی گردد. استفاده بیش از حد از لنزهای تماسی می‌تواند سبب التهاب قرنیه شود، که می‌تواند عفونی نیز باشد.
ویروس‌ها: ویروس تبخال (هرپس سیمپلکس و هرپس زوستر) ممکن است سبب التهاب قرنیه عفونی شود.
باکتری: باکتری ایجاد کننده سوزاک می‌تواند سبب التهاب قرنیه شود.
آب آلوده: باکتری، قارچ، و انگل موجود در آب (بویژه در اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و وان‌ها) می‌تواند زمانی که شنا می‌کنید، وارد چشم شما شود و سبب التهاب قرنیه گردد. اما، حتی اگر در معرض این باکتری، قارچ یا انگل قرار بگیرید، قرنیه سالم به ندرت عفونی می‌شود، مگر اینکه آسیبی در سطح قرنیه وجود داشته باشد (برای مثال، استفاده از لنزهای تماسی به مدت طولانی).
ریسک فاکتورها
عواملی که ممکن است ریسک التهاب قرنیه شما را افزایش دهد، شامل موارد زیر است:
- لنزهای تماسی: استفاده از لنزهای تماسی (بخصوص خوابیدن با این لنزها) ریسک التهاب قرنیه عفونی و غیرعفونی را در شما افزایش می‌دهد. این ریسک عموما ناشی از استفاده طولانی مدت از این لنزها، ضدعفونی نامناسب آن‌ها یا استفاده از آن‌ها در طی شنا کردن می‌باشد.
التهاب قرنیه در افرادی که از لنزهای تماسی طولانی مدت استفاده می‌کنند، یا از این لنزها بطور مستمر استفاده می‌کنند، بیشتر از کسانی است که از این لنزها استفاده کرده و در شب آن‌ها را از چشم برمی‌دارند.
- کاهشی ایمنی بدن: اگر سیستم ایمنی بدن شما بدلیل بیماری یا برخی داروها به خطر بیفتد، شما در معرض ابتلا به التهاب قرنیه خواهید بود.
- کورتیکواستروئیدها: استفاده از قطرههای کورتیکواستروئید برای درمان اختلال چشمی می‌تواند خطر ایجاد التهاب قرنیه عفونی را در شما افزایش دهد و یا در صورتی که به آن مبتلا باشید، بیماری را تشدید نماید.
- آسیب چشمی: اگر یکی از قرنیه‌های شما آسیب دیده باشد، ممکن است در برابر التهاب قرنیه بسیار آسیب‌پذیر باشید.
عوارض
عوارش بالقوه التهاب قرنیه شامل موارد زیر است:
- التهاب قرنیه مزمن و ایجاد زخم
- عفونت‌های ویروسی مزمن یا عودکننده
- زخم‌های باز روی قرنیه (زخم‌های قرنیه‌ای)
- افت موقت یا دائمی بینایی
- کوری
پیشگیری از التهاب قرنیه
مراقبت از لنزهای تماسی
اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، تمیز کردن و ضدعقونی آن‌ها می‌تواند در پیشگیری از التهاب قرنیه کمک کننده باشد. موارد زیر را انجام دهید:
- از لنزهای تماسی با قابلیت مصرف روزانه استفاه کنید و قبل از خواب آن‌ها را از چشم خارج کنید.
- قبل از دست زدن به لنزهای تماسی، دست‌های خود را شسته و خشک کنید.
- در مورد استفاده از لنزهای تماسی با پزشک خود مشورت کنید.
- تنها از محصولات استریل که مناسب لنزهای تماسی بوده و مختص نوع لنزی هستند که شما استفاده می‌کنید.
- زمان تمیز کردن لنزها، آن‌ها را به آرامی بمالید تا شفافیت لنز را افزایش دهید. از حرکات خشنی که ممکن است سبب آسیب و خش خوردن لنز گردد، بپرهیزید.
- لنزهای تماسی را طبق موارد توصیه شده تعویض نمایید.
- لنزهای تماسی خود را هر سه الی شش ماه تعویض کنید.
- محلولی را که توسط آن لنز خود را ضدعفونی می‌کنید، پس از هر بار مصرف دور بریزید. محلول قدیمی را مجددا پر نکنید.
پیشگیری از شیوع ویروس
برخی گونه‌های التهاب قرنیه ویروسی را نمی‌توان بطور کامل از بین برد. اما، گام‌های زیر ممکن است شیوع آن را کنترل کند.
- اگر مبتلا به تاول تبخالی هستید، قبل از شستن دست‌ها، از دست زدن به چشم‌ها، پلک‌ها و پوست اطراف چشم خود بپرهیزید.
- تنها از قطرههای چشمی استفاده کنید که توسط پزشک تجویز شده است.
- شستن مکرر دست، از شیوع ویروس پیشگیری می‌کند.
راه‌های تشخیص
- معاینه چشم: اگرچه ممکن است باز کردن چشم برای معاینه ناراحت کننده باشد، اما مهم است که پزشک شما چشم‌های شما را معاینه کند. این معاینه شامل میزان بینایی شما است.
- معاینه با پن‌لایت: پزشک شما ممکن است چشم‌های شما را با پن‌لایت معاینه کند، تا عکس‌العمل مردمک، اندازه و سایر فاکتورها را بررسی نماید. پزشک شما ممکن است لکه‌ای را در سطح چشم شما ایجاد کند، تا به وسعت و خصوصیات مشکلات قرنیه‌ای و زخم‌های آن پی ببرد.
- تست اسلیت-لمپ: پزشک شما ممکن است چشم‌های شما را با استفاده از ابزار خاصی که اسلیت لمپ نامیده می‌شود، معاینه کند. این ابزار، منبع نورانی را فراهم می‌سازد تا وسعت و خصوصیات التهاب قرنیه، همچنین تاثیرات آن روی سایر ساختارهای چشمی مشخص گردد.
- تحلیل آزمایشگاهی: پزشک شما ممکن است نمونه کوچکی از اشک یا برخی سلول‌ها را از قرنیه شما بردارد تا آزمایش‌های تحلیلی را روی آن‌ها انجام دهد و علت التهاب قرنیه را بیابد و به ایجاد یک طرح درمانی برای بیماری شما کمک کند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: چطور باید چشم ها را تمیز کرد؟
راه‌های درمان التهاب قرنیه
التهاب غیرعفونی
درمان التهاب قرنیه غیرعفونی بر اساس شدت تغییر می‌کند. برای مثال، برای مشکلات جزئی ناشی از آسیب قرنیه ، قطرههای اشک مصنوعی ممکن است تنها راه درمان باشد. اما، اگر التهاب سبب اشک‌ریزی و درد زیاد شود، استفاده از چشم‌بند ۲۴ ساعته و داروهای موضعی چشم ممکن است ضروری باشد.
التهاب عفونی
درمان التهاب قرنیه عفونی بر اساس علل عفونت، متفاوت می‌باشد.
- التهاب باکتریایی: برای التهاب قرنیه باکتریایی، قطره‌ای ضد باکتریایی ممکن است تمام آن چیزی باشد که شما برای درمان اثربخش عفونت نیاز داشته باشید. اگر عفونت متوسط یا شدید باشد، ممکن است نیاز داشته باشید تا آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مصرف کنید و از عفونت رهایی یابید.
- التهاب قرنیه قارچی: التهاب قرنیه‌ای که با قارچ ایجاد شده باشد، نیازمند قطرههای ضدقارچ و داروهای ضد قارچ خوراکی است.
- التهاب قرنیه ویروسی: اگر ویروس سبب عفونت شده باشد، قطرههای ضدویروس و داروهای ضد ویروس خوراکی ممکن است اثربخش باشد. سایر ویروس‌ها تنها با قطره‌ای اشک مصنوعی از بین می‌روند.
التهاب قرنیه آکانتاموبا: درمان التهاب قرنیه‌ای که توسط انگل آکانتاموبا ایجاد شده باشد، می‌تواند دشوار باشد. قطرههای آنتی‌بیوتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما برخی عفونت‌های ناشی از آکانتاموبا نسبت به دارو مقاوم هستند. موارد شدید التهاب قرنیه آکانتاموبا ممکن است نیازمند پیوند قرنیه باشد.
پزشک شما ممکن است در صورتی که دارو روی التهاب قرنیه اثری نداشته باشد، یا اگر سبب آسیب دائمی به قرنیه شود و بینایی شما را تا حد زیادی از بین ببرد، پیوند قرنیه را پیشنهاد کند. در پایان توصیه می‌کنیم به دلیل حساس بودن چشم و حیاتی بودن حس بینایی در صورت مشکلات مربوط به قرنیه حتما به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید. فراموش نکنید برای پیدا کردن راحت‌تر پزشکان باتجریه و متخصص می‌توانید از خدمات درمانکده بهره‌مند شوید.
