سندروم زولینگر آلیسون

با سندروم زولینگر آلیسون آشنا شوید

در انتظار بازبینی توسط تیم پزشکی درمانکده

سندروم زولینگر آلیسون یک عارضه نادر گوارشی است، و شمار کمی از افراد را درگیر خود می‌کند. روند درمانی این بیماری با توجه به تعداد تومورها و ناحیه‌ای است که زخم در آن تشکیل می‌شود.

برای آشنایی با سندروم زولینگر آلیسون در این مطلب از درمانکده همراه ما باشید. زیرا قصد داریم اطلاعاتی را در خصوص این بیماری با شما عزیزان به اشتراک بگذاریم.

سندروم زولینگر آلیسون چیست؟

سندروم زولینگر آلیسون، در حقیقت یک عارضه نادر گوارشی است که در آن یک یا چند تومور در ناحیه پانکراس یا بخش بالای روده کوچک تشکیل می‌شود. این تومورها که گاسترینوما  (gastrinomas) نامیده می‌شوند، مقدار زیادی هورمون گاسترین تولید می‌کنند.

گاسترین تولید شده توسط گاسترینوما منجر به افزایش میزان ترشح اسید معده می‌شود. افزایش میزان اسید معده نیز به خودی خود می‌تواند منجر به ایجاد زخم معده، اسهال، زخم اثنی‌عشر و به طور کلی زخم‌های دستگاه گوارشی گردد.

این سندروم به ندرت اتفاق می‌افتد و تنها گروه اندکی را درگیر خود می‌کند. اما در صورتیکه به موقع تشخیص داده شود، استفاده از داروهای کنترل کننده میزان اسید معده و بهبود زخم معده، می‌تواند تا حد زیادی بیماری را کنترل کند و عوارض ناشی از آن کمتر شود.

سندروم زولینگر آلیسون

علت بروز سندروم زولینگر آلیسون چیست؟

طبق مطالعات انجام شده علت بروز سندروم زولینگر آلیسون به طور دقیق مشخص نیست. اما معمولا مجموعه‌ای از عوامل دست در دست هم می‌دهند و منجر به بروز این بیماری می‌شوند.

اما در حالت کلی می‌توان گفت زمانیکه تومورهایی در پانکراس یا غدد لنفاوی اطراف پانکراس ایجاد شود، بیماری زولینگر آلیسون هم شروع به آغاز می‌کند.

همانگونه که می‌دانید پانکراس مسئول تولید آنزیم‌های هضم غذا و همچنین انسولین برای تنظیم و کنترل جریان قند خون است. بنابراین زمانیکه دچار اختلال شود، عملکرد بخش‌های مختلفی از بدن نیز مختل می‌شود.

زمانیکه بدن پروسه هضم غذا را آغاز می‌کند، آنزیم‌های ترشح شده توسط کبد، پانکراس و صفرا با هم ترکیب می‌شوند. این پروسه در افرادی که دچار سندروم زولینگر آلیسون هستند، دچار اختلال می‌شود. زیرا در این افراد ترشح بیش از حد گاسترین و به تبع آن ازدیاد اسید معده منجر به ایجاد زخم‌های دردناکی در دستگاه گوارش می‌گردد.

ناگفته نماند در برخی از افراد مبتلا به سندروم زولینگر آلیسون، تومورهای ترشح کننده گاسترین سرطانی هستند و می‌توانند منجر به ایجاد سرطان کبد یا سرطان لنفوم شوند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که توجه به علائم این بیماری برای کنترل به موقع آن، یکی از ضروریات است.

البته در بسیاری از مواقع بروز زولینگر آلیسون ممکن است ارثی و ژنتیکی باشد. این شرایط تحت عنوان نئوپلازی غدد درون ریز نوع 1 یا  MEN1 شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این عارضه معمولاً تومورهایی در غدد پاراتیروئید و غده هیپوفیز خود هم دارند.

زولینگر آلیسون چه علائمی دارد؟

علائم و نشانه‌های بروز سندروم زولینگر آلیسون بسیار شبیه دردهای ناشی از زخم معده است. به این ترتیب ممکن است دردهای خفیف و سوزش‌هایی در حد فاصل بین ناف و قفسه سینه احساس شود. سایر علائمی که ممکن است در بسیاری از افراد بروز کند، شامل موارد زیر است:

  • درد سر دل یا دردهای شکمی مزمن
  • داشتن حالت تهوع مزمن
  • استفراغ مکرر
  • اسهال مداوم
  • داشتن زخم‌های گوارشی عود کننده
  • مشکلات بلع
  • کاهش وزن
  • ازوفاژیت
  • رفلاکس اسید معده
  • کاهش اشتها
  • احساس سوزش سر دل
  • خون ریزی دستگاه گوارشی
  • نفخ شدید
  • آروغ زدن مداوم

Widget not in any sidebars

تشخیص زولینگر آلیسون به چه ترتیبی انجام می‌شود؟

تشخیص زولینگر آلیسون هم مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر به بررسی‌های دقیق متخصصان کاربلد نیاز دارد. بنابراین قبل از مراجعه به متخصص و صرفاً با داشتن برخی از علائم این بیماری، نمی‌توان در مورد ابتلا به آن نظر قطعی داد. در ادامه روال تشخیص سندروم زولینگر آلیسون را با شما عزیزان به اشتراک می‌گذاریم.

  • بررسی سابقه پزشکی بیمار
    سوابق پزشکی بیمار، نقش موثری در تشخیص این بیماری دارد. زیرا برخی از بیماری‌ها می‌توانند احتمال بروز زولینگر آلیسون در آینده را چندین برابر کنند.
  • معاینه پزشکی
    در این مرحله نیز بیمار به لحاظ داشتن علائم و نشانه‌های مربوط به سندروم زولینگر آلیسون، توسط متخصص مورد بررسی قرار می‌گیرد.
  • انجام آزمایش خون
    انجام آزمایش خون در بیماری زولینگر آلیسون به منظور بررسی سطح گاسترین خون انجام می‌شود. البته در بسیاری از مواقع افزایش گاسترین موجود در خون به معنای وجود تومور پانکراس است.
    همچنین مصرف مهارکننده‌های اسید معده می‌تواند منجر به کاهش سطح گاسترین خون شوند.
    نمونه برداری برای انجام آزمایش گاسترین خون، غالبا باید به صورت ناشتا انجام شود. در صورت غیر قطعی بودن نتایج به دست آمده نیز پزشک درخواست تست مجدد می‌کند.
  • انجام تست تحریکی سکرتین
    انجام تست تحریکی سکرتین در حقیقت مکمل انجام آزمایش سطح گاسترین خون است. به این ترتیب که پس از اندازه‌گیری سطح گاسترین خون، با تزریق هورمون سکرتین به نمونه موجود، آزمایش مجدداً تکرار می‌شود. در صورتیکه میزان گاسترین خون بعد از تزریق این هورمون افزایش یابد، می‌توان از ابتلای فرد به سندروم زولینگر آلیسون اطمینان حاصل کرد.
  • آندوسکوپی
    همانگونه که می‌دانید روش آندوسکوپی یکی از رایج‌ترین روش‌های موجود برای تشخیص بیماری‌های دستگاه گوارش است که زولینگر آلیسون نیز یکی از آن‌ها است.
  • سونوگرافی آندوسکوپیک
    در این روش معمولا بخش ابتدایی روده کوچک یا دئودنوم و پانکراس با آندوسکوپ مجهز به پروب سونوگرافی، مورد معاینه قرار می‌گیرد. چرا که پروب امکان بررسی دقیق‌تر را فراهم می‌کند و سبب می‌شود که پزشک آزادی عمل بیش‌تری داشته باشد.
  • عکسبرداری
    سی‌تی اسکن، ام‌آر‌آی و اسکن هسته‌ای معمولا از رایج‌ترین روش‌های موجود برای تشخیص موقعیت تومورها هستند. استفاده از ردیاب رادیو اکتیو در روش اسکن هسته‌ای معمولا راه‌حل بهتری است.
سندروم زولینگر آلیسون

آیا درمانی برای سندروم زولینگر آلیسون وجود دارد؟

تمرکز بر هورمون‌های ترشح شده و رفع زخم‌های گوارشی، در حقیقت بهترین راه برای درمان سندروم زولینگر آلیسون است. البته انجام جراحی برای برداشتن تومورهای ترشح کننده گاسترین نیز یکی از روش‌های تجویزی پزشکان بر اساس میزان پیشرفت بیماری است.

البته لازم به توضیح است که ردیابی تومورهای ناشی از این بیماری به دلیل ریز بودن بسیار دشوار است و عمل جراحی به دقت بسیار بالایی نیاز دارد. از طرفی هم جراحی برای افرادی که کبد آن‌ها هم درگیر سندروم زولینگر آلیسون شده است، گزینه مناسبی نیست. در چنین مواردی معمولاً از روش‌های زیر برای درمان بیماری استفاده می‌شود:

  • برداشت بخشی از تومور کبدی
  • برداشت بزرگترین تومور موجود، در صورتیکه تعداد تومورها بیش از یک عدد باشد.
  • استفاده از حرارت یا سوزاندن سلول‌های سرطانی
  • تزریق به تومور برای کاهش علائم سرطانی
  • شیمی درمانی برای کاهش روند رشد تومور
  • پیوند کبد

در برخی از افراد نیز استفاده از داروهای کنترل کننده میزان اسید معده، که تحت عنوان مهار کننده‌های پمپ پروتونی از آن‌ها یاد می‌شود، مانند لنزوپرازول، امپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول و اسومپرازول می‌توانند نقش موثری را در کنترل بیماری و بهبود علائم ناشی از آن داشته باشد.


Widget not in any sidebars

نتیجه‌گیری

در این مطلب به بررسی نکاتی در مورد سندروم زولینگر آلیسون پرداختیم. سپس اطلاعاتی را در خصوص این بیماری و نحوه مقابله با آن با شما عزیزان به اشتراک گذاشتیم. آگاهی از این نکات می‌تواند در کنترل به موقع و درمان این بیماری نقش موثری داشته باشد.

اگر شما و یا یکی از عزیزانتان علائمی مشابه با علائم سندروم زولینگر آلیسون دارد، بهتر است در اسرع وقت با یک پزشک در مورد این علائم مشورت کنید. برای رزرو نوبت از بهترین متخصص گوارش می‌توانید اقدامات لازم را از طریق سایت درمانکده انجام دهید. زیرا این پلتفرم دسترسی به اطلاعات بسیاری از پزشکان متخصص را به سادگی فراهم کرده است. همچنین میتوانید از دکتر آنلاین گوارش مشاوره بگیرید.

[sibwp_form id=5]

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

میانگین امتیاز 3.4 / 5. تعداد رای‌ها 19

هنوز امتیازی ثبت نشده

Editorial team
تیم تحریریه درمانکده

تیم تحریریه درمانکده متشکل از نویسندگان باتجربه حوزه سلامت و پزشکی است که به صورت تخصصی به تحریر مقالات با موضوعات پزشکی، سلامت جسم و سلامت روان می‌پردازند. پیشنهاد می‌کنیم که محتوای تخصصی این نویسندگان را از دست ندهید.

مشاهده سایر مطالب
اشتراک در
اطلاع از
guest
(اختیاری)

در صورتی که سوال شما تخصصی هست و به دنبال نظر پزشک متخصص هستید، به بخش مشاوره آنلاین پزشکی مراجعه کنید.

0 پرسش و پاسخ
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه سؤال ها