عفونت لگن چیست و از کجا بفهمیم التهاب لگن داریم؟

بیماری التهابی لگن (PID) که به آن عفونت لگن هم می‌گویند، اندام‌های تناسلی زنانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. لگن در قسمت پایین شکم قرار دارد و شامل لوله‌های فالوپ (لوله‌های رحم)، تخمدان‌ها، دهانه رحم و رحم است. چند نوع باکتری‌ مختلف وجود دارند که می‌توانند باعث PID شوند. به ‌عنوان مثال، باکتری‌هایی که به عفونت‌های مقاربتی سوزاک و کلامیدیا منجر می‌شوند، در بروز این بیماری نقش دارند.

ابتدا باکتری‌ها وارد واژن می‌شوند و سپس با گذشت زمان به اندام‌های لگن سرایت می‌کنند. اگر عفونت وارد خون شود، PID می‌تواند بسیار خطرناک باشد. بنابراین مهم است که در صورت مشکوک بودن به این بیماری، در اسرع وقت نزد متخصص زنان بروید. با ما تا انتهای این مقاله از مجله سلامت درمانکده همراه باشید تا درباره عفونت لگن و راه‌های درمان آن اطلاعات بیشتری کسب کنید.

علائم عفونت لگن

گاهی‌اوقات علائم عفونت لگن در زنان به قدری خفیف است که فرد متوجه آن‌ها نمی‌شود. در بعضی موارد هم ممکن است این علائم به طور ناگهانی شروع شوند. از مهم‌ترین علائم PID می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد یا حساسیت به لمس در پایین شکم (شایع‌ترین علامت است.)
• ترشحات غیر طبیعی واژن (معمولا زرد یا سبز با بوی غیر عادی)
• لرز یا تب
• حالت تهوع و استفراغ
• درد هنگام رابطه جنسی
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• پریودهای نامنظم یا لکه‌بینی در طول ماه

عوارض عفونت لگن

هر چقدر مدت زمان بیشتری از ابتلای شما به PID بگذرد، اثرات بیماری جدی‌تر می‌شود. عفونت می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار در لوله‌های فالوپ شود. این عارضه مشکلات متعددی ایجاد می‌کند که عبارت‌اند از:

• درد مزمن لگن: درد طولانی‌مدت لگن شایع‌ترین عارضه PID است. محققان در یک مطالعه تخمین زدند که حدود ۲۰ درصد افراد به درد مزمن لگن مبتلا می‌شوند.
• حاملگی خارج از رحم: اسکار می‌تواند از حرکت تخمک بارورشده به داخل رحم جلوگیری کند. این وضعیت باعث می‌شود تخمک به جای رحم داخل لوله‌های فالوپ لانه‌گزینی کند. میزان شیوع حاملگی خارج رحمی در افراد مبتلا به PID بسیار بیشتر از سایر زنان است.
• ناباروری: تقریبا ۱۰ درصد افراد مبتلا به PID توانایی باردار شدن را از دست می‌دهند. چون بافت اسکار لوله‌های فالوپ مسدود می‌کند و جلوی آزاد شدن تخمک را می‌گیرد.
• آبسه لوله تخمدان (TOA): یک توده عفونی در ناحیه لگن است که می‌تواند شما را به شدت بیمار کند.

علت عفونت لگن

ورود باکتری به دستگاه تناسلی باعث بیماری التهابی لگن می‌شود. این باکتری‌ها از واژن عبور می‌کنند و از طریق دهانه رحم به داخل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها می‌روند. معمولا هنگامی که باکتری‌ها وارد واژن می‌شوند، دهانه رحم از گسترش آن‌ها به سایر ارگان‌های تناسلی جلوگیری می‌کند. با این حال، هر نوع عفونتی می‌تواند دهانه رحم را مختل کند و از انجام وظیفه‌اش بازدارد.

انواع مختلفی از باکتری‌ها می‌توانند باعث التهاب لگن شوند. اما سوزاک و کلامیدیا 2 نوع عفونت شایع هستند که به این بیماری منجر می‌شوند. شما این عفونت‌ها را از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده دریافت می‌کنید. آن‌ها تقریبا ۹۰ درصد موارد ابتلا به PID را شامل می‌شوند.

بیشتر بدانید: معاینه لگن

در سایر موارد، PID زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌های طبیعی وارد اندام‌های تناسلی شوند. این اتفاق ممکن است بعد از موارد زیر رخ دهد:

• زایمان
• جراحی لگن
• سقط جنین
• قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)

اگر کلامیدیا یا سوزاک درمان‌نشده در بروز عفونت لگن نقش داشته باشد، ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد تا علائم بیماری ظاهر شود. در صورتی که عفونت به عامل دیگری مربوط باشد، احتمال دارد بعد از چند ماه متوجه علائم آن شوید.

آیا دوش واژینال باعث التهاب لگن می‌شود؟

در بیشتر مطالعات ارتباط بین دوش واژینال و PID گزارش شده است. متخصصان بر این باورند که دوش واژینال می‌تواند به عفونت‌ واژینوز باکتریایی منجر شود و به همین دلیل استفاده از آن را توصیه نمی‌کنند.

بیشتر بدانید: نحوه معاینه لگن برای زایمان طبیعی

عوامل خطر بیماری چیست؟

عوامل زیر احتمال ابتلا به عفونت لگن را افزایش می‌دهند:

• ابتلا به عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی مثل سوزاک یا کلامیدیا
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• سابقه ابتلا به PID
• سن کمتر از ۲۵ سال و داشتن فعالیت جنسی
• بستن لوله‌های رحمی یا سابقه سایر جراحی‌های ناحیه لگن

بیشتر بدانید: افتادگی لگن

راه‌های تشخیص عفونت لگن

اگر علائم PID را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید. هر چقدر زودتر تحت مراقبت قرار بگیرید، شانس درمان موفقیت‌آمیز شما بیشتر است. یک آزمایش خاص برای تشخیص PID وجود ندارد. بنابراین پزشک این بیماری را به کمک موارد زیر تشخیص می‌دهد:

• بررسی سابقه پزشکی شما از جمله وضعیت سلامت عمومی، فعالیت جنسی و علائمی که دارید
• معاینه لگن برای بررسی اندام‌های تناسلی
• کشت واژینال برای بررسی ترشحات واژن از نظر وجود باکتری‌های خاص

بیشتر بدانید: لگن کجاست؟

به چه آزمایش‌های دیگری نیاز دارم؟

پزشک ممکن است برای تشخیص دقیق‎‌تر بیماری شما موارد زیر را توصیه کند:

• آزمایش خون
• آزمایش ادرار برای رد عفونت دستگاه ادراری که علائم مشابه ایجاد می‌کند
• سونوگرافی برای گرفتن عکس عفونت لگنی و بررسی دقیق اندام‌های تناسلی
• آزمایش برای تشخیص بیماری‌های مقاربتی

بیشتر بدانید: درد لگن

در بعضی موارد هم انجام تست‌های زیر ضروری است:

• بیوپسی از آندومتر: پزشک از پوشش داخلی رحم نمونه‌برداری می‌کند تا از نظر بیماری‌های مختلف بررسی شود.
• لاپاراسکوپی: پزشک برش‌های کوچکی در لگن ایجاد می‌کند تا از طریق آن‌ها یک ابزار مخصوص را به داخل بدن بفرستد و اندام‌های تناسلی را با دقت بیشتری مشاهده کند.

درمان بیماری التهابی لگن

پزشک بهترین انتی بیوتیک برای عفونت لگن را مشخص می‌کند و شما به احتمال زیاد باید ۱۴ روز از آن استفاده کنید. حتی اگر با گذشت زمان احساس بهتری داشتید، به مصرف دارو تا زمانی که پزشک توصیه کرده است ادامه دهید.

پزشک ممکن است از شما بخواهد چند روز پس از شروع مصرف دارو به مطب مراجعه کنید. هدف از این کار بررسی میزان اثربخشی درمان است. گاهی‌اوقات علائم بیماری علیرغم مصرف آنتی‌بیوتیک بهبود نمی‌یابد. در این شرایط ممکن است لازم باشد در بیمارستان آنتی‌بیوتیک تزریقی دریافت کنید. در موارد زیر هم به آنتی‌بیوتیک تزریقی نیاز پیدا می‌کنید:

• باردار هستید.
• دچار عفونت شدید شده‌اید و به شدت احساس بیماری می‌کنید.
• در لوله فالوپ یا تخمدان شما آبسه ایجاد شده است.

بیشتر بدانید: علت درد لگن و کشاله ران در زنان

تا زمانی که درمان به پایان نرسیده است، نباید رابطه جنسی داشته باشید. وقتی دوباره رابطه جنسی را شروع کردید، برای جلوگیری از عفونت همیشه از کاندوم استفاده کنید.

آیا برای درمان عفونت لگن به جراحی نیاز دارم؟

جراحی برای درمان این بیماری نادر است. اما در بعضی موارد توصیه می‌شود. اگر پس از مصرف آنتی‌بیوتیک هنوز علائم یا آبسه داشته باشید، ممکن است پزشک با شما درباره جراحی صحبت کند.

بیشتر بدانید: آرتروز لگن

راه‌های پیشگیری از عفونت لگن

گاهی‌اوقات التهاب لگن ناشی از عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی نیست. این بیماری می‌تواند توسط باکتری‌های طبیعی واژن که به ارگان‌های تناسلی منتقل می‌شوند، رخ دهد. در این شرایط، پرهیز از دوش واژینال ممکن است خطر را کاهش دهد.

با این حال، در اکثر مواقع PID به دلیل رابطه جنسی محافظت‌نشده اتفاق می‌افتد. در این صورت می‌توانید با رعایت نکات زیر احتمال ابتلا به آن را کاهش دهید:

• محدود کردن شرکای جنسی: افرادی که چند شریک جنسی دارند بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند.
• استفاده از کاندوم یا دیافراگم: حتی اگر قرص ضد بارداری می‌خورید، از این وسایل همراه با اسپرم‌کش استفاده کنید.
• دریافت درمان در صورت مشاهده علائم: اگر علائم PID یا سایر عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی را مشاهده کردید، بلافاصله نزد پزشک بروید. این علائم عبارت‌اند از: ترشحات غیر طبیعی واژن، درد لگن یا خونریزی بین دوره‌های عادت ماهانه.
• انجام معاینات منظم: این کار به پزشک کمک می‌کند که عفونت‌های دهانه رحم را قبل از اینکه به سایر ارگان‌های تناسلی گسترش یابند، شناسایی و درمان کند.

کلام پایانی

در این مقاله با عفونت لگن آشنا شدید و در مورد دلایل ابتلا به این بیماری و راه‌های درمان آن اطلاعات کسب کردید. اگر در مورد درمان قطعی عفونت لگن به راهنمایی بیشتری نیاز دارید، می‌توانید به وب‌سایت درمانکده سر بزنید و با بهترین پزشکان متخصص از جمله دکتر زنان آنلاین مشورت کنید. همچنین، درمانکده این امکان را برای شما فراهم کرده تا از طریق سیستم نوبت‌دهی اینترنتی جهت مراجعه حضوری دکتر زنان از متخصص مورد نظر خود نوبت بگیرید.

سوالات متداول

منبع: my.clevelandclinic