کهیر یکی از عارضه های پوستی است که بسیاری از افراد در طول زندگی‌شان آن را تجربه می کنند. کهیر یک تورم قرمزرنگ روی پوست است که بر اثر یک واکنش آلرژیک یا انواع مشکلات در بدن ایجاد می شود. وقتی خون از مویرگ‌های زیر سطح پوست خارج می شود، قسمتی از سطحی ترین لایه پوست بر اثر زیاد شدن گردش خون قرمز و ملتهب می شود. نمود بیرونی این اتفاق، کهیر است. در واقع می‌شود گفت کهیر به خودی خود یک بیماری نیست بلکه نشانه ای از یک رخداد غیرطبیعی در بدن است. کهیرهای حاد بعد از تمام شدن دوره یا از بین رفتن عامل حساسیت زا از بین می روند ولی کهیرهای مزمن روی پوست باقی می مانند. در این مطلب کهیرهای مزمن را بیشتر می‌شناسیم.
بیشتر بدانید: کهیر چیست؟ علائم، علت و روش‌های درمان کهیر
علت ایجاد کهیر مزمن چیست؟
کهیرهای مزمن در بسیاری از موارد، بر اثر بیماری‌های کبدی، تیروئید، انواع عفونت روده یا مجاری ادراری به وجود می‌آیند، بعضی از آن‌ها هم کهیرهای حاد هستند که به دلایل ناشناخته، روی پوست باقی مانده‌اند. وقتی روی پوستتان کهیر می‌بینید باید ابتدا غذاهایی که خوردید یا محیطی که در آن قرار دارید را بررسی کنید. بعضی از کهیرها در اثر حساسیت غذایی به وجود می‌آیند یا وقتی به فصل یا گیاه خاصی حساسیت داشته باشید ممکن است این عارضه پوستی قرمزرنگ را روی پوستتان ببینید. معمولا بعد از چند روز، کهیر کاملا از بین می رود اما اگر کهیر ماندگار شد، از نوع مزمن است و نشان دهنده یک بیماری خاص در بدن است.
بیشتر بدانید: کهیر پوستی در کودکان و نوزادان
کهیر مزمن چه فرقی با کهیرهای حاد دارد؟
زمانی کهیر به عنوان کهیر مزمن شناخته می شوند که برجستگی ها و تاول‌ها بیش از شش هفته وجود داشته باشند و مرتبا در طول ماه یا سال تکرار شوند. کهیرهای حاد اما به محض حذف شدن عامل حساسیت زا (چه غذا باشد چه محیط و یا حتی آب و هوای خاص)، از بین می‌روند. برای بسیاری از کهیرهای مزمن نمی‌شود علت دقیق و مشخصی پیدا کرد اما مکانیسم عملکردشان دقیقا شبیه به کهیرهای حاد است: هیستامین در خون آزاد می شود، مویرگ‌های پوستی زیر سطح پوست سرشار از خون می شوند و پوست قرمز می‌شود. تاول، برجستگی و قرمزی خارش‌دار می‌توانند از علائم بالینی کهیرهای مزمن باشند.
بیشتر بدانید: فرق بین بیماری حاد و مزمن چیست؟
آیا کهیر مزمن خطرناک است؟
کهیرهای مزمن شاید به خودی خود باعث مشکل پوستی چندان بدی نشوند اما اگر خارش داشته باشند، در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می کنند، راه رفتن و لباس پوشیدن را سخت می کنند و حتی باعث بیخوابی می‌شوند. اما نباید فراموش کنید که کهیر به هیچ عنوان واگیردار نیست. بنابراین از تماس با افرادی که دچار کهیر مزمن هستند پرهیز نکنید چون خطری پوستتان را تهدید نمی کند. بسیاری از افرادی که دچار کهیر مزمن می شوند، علائم این عارضه را روی صورت، لب ها و چشم هایشان تجربه می کنند و صورت ملتهب شان باعث می شود در ارتباط اجتماعی دچار مشکل بشوند در حالی که این عارضه نه خطرناک است و نه مسری. آنژیوادم‌ها هم نوعی التهاب پوستی هستند که خیلی اوقات با کهیر اشتباه گرفته می‌شوند. انژیوادم درست مثل کهیر بر اثر حساسیت به یک عامل بیرونی مثل غذا یا گرده گل به وجود می آید اما التهاب و ورم بسیار زیادی روی پوست ایجاد می‌کند که بسیار خطرناک است.
بیشتر بدانید: مواد غذایی که باعث کهیر می‌شوند کدامند؟
درمان کهیر مزمن
اگر کهیر نشان‌دهنده یک بیماری باشد، درمان آن بیماری می‌تواند در کاهش یا از بین رفتن علائم موثر باشد (هیچ کهیر مزمنی تا آخر عمر روی پوست باقی نمی‌ماند). همچنین پزشکان از داروهایی مثل آنتی هیستامین، لوراتادین و انواع پمادهای موضعی برای از بین بردن کهیر استفاده می کنند (از خود درمانی پرهیز کنید و حتما به پزشکان پوست و مو مراجعه کنید). این داروها گردش خون را به حالت عادی برمی گردانند و با واکنش آلرژیک بدن شما مبارزه می کنند تا پوستتان دیگر قرمز نباشد.
[sibwp_form id=1]
