آسیب ACL چیست؟

رباط صلیبی قدامی چیست؟

یک آسیب ACL عبارت است از پاره شدن رباط صلیبی قدامی (KROO-she-ate)، یا ACL در داخل مفصل زانو است. یک آسیب ACL اغلب در ورزش هایی که در آن ها توقف و تغییر جهت ناگهانی وجود دارد رخ می دهد، مانند بسکتبال، فوتبال، تنیس، و والیبال. بلافاصله پس از آسیب ACL زانو ممکن است دچار تورم شود، احساس عدم تعادل داشته باشید و برای تحمل وزن احساس شدیدا دردناکی داشته باشید. بسیاری از مردم یک صدای پاپ مانند را در هننگام آسیب ACL در زانوی خود می شنوند و یا احساس می کنند. بسته به میزان آسیب ACL شما، می تواند شامل جراحی برای تعویض رباط پاره شده و سپس تمرینات توانبخشی برای کمک به بازگرداندن توان و پایداری شما. اگر ورزش محبوب شما دربرگیرنده چرخش و یا پرش است، یک برنامه تمرینی مناسب می تواند خطر رخ دادن آسیب ACL را کاهش دهد.

نشانه پارگی ACL چیست؟

زمانی که ACL رخ می دهد، علائم و نشانه ها می توانند به صورت زیر باشند:

شنیدن صدای بلند "پاپ"
درد شدید و عدم توانایی در ادامه دادن فعالیت
تورم زانو که معمولا ساعاتی پس از آسیب رخ می دهد.

بیشتر مردم پس از آسیب ACL به دنبال مراقبت های فوری پزشکی هستند.

علت پارگی ACL چیست؟

رباط ها باند های قوی از بافت ها هستند که یک استخوان را به دیگری متصل می کند. ACL، یکی از دو رباطیست که از میانه زانو عبور می کند، استخوان ران را به استخوان قلم پا (درشت نی) متصل می کند و به تثبیت مفصل زانو کمک می کند. بیشتر آسیب های ACL در طول ورزش و فعالیتهای تناسب اندام رخ می دهد.

رباط شما ممکن است هنگام توقف و یا تغییر جهت ناگهانی و یا ضربه زدن به صورت عمودی با پای خود (فشار عمودی بر پا)، چرخاندن و یا کشش بیش از حد (hyperextending) زانو دچار پارگی شود. فرود ناشیانه از یک پرش، مانند افتادن در طول سراشیبی اسکی نیز می تواند به ACL شما آسیب بزند. تکل فوتبالی، یا حوادث موتورسواری نیز می تواند موجب آسیب ACL شود. اگرچه، بیشتر حوادث ACL بدون چنین تماس هایی رخ می دهد.

عوامل خطرناک در رابطه با ای سی ال

در ورزش های مشابه، زنان به میزان قابل توجهی در خطر بیشتری از نظر پارگی ACL قرار دارند. زنان معمولا عدم تعادل در قدرت دارند، به طوری که عضلات جلوی ران (چهارسر ران) از عضلات واقع در پشت ران (همسترینگ) قوی تر هستند. همسترینگ از جلو رفتن بیش از حد استخوان قلم پا هنگام فعالیت ها جلوگیری می کند. زمانی که از یک پرش فرود می آیند، برخی از زنان ممکن است به حالتی که استرس وارد بر ACL شان را زیاد می کند فرود بیایند.

عوارض آسیب دیدن ای سی ال

افرادی که آسیب ACL را تجربه کرده اند، در معرض خطر بیشتری برای مبتلا شدن به آرتروز زانو قرار دارند، که در آن غضروف مفصل خراب شده و سطح صاف آن زبر می شود. حتی اگر شما برای بازسازی رباط جراحی هم کنید ممکن است به آرتریت مبتلا شوید.

آماده شدن برای مراجعه به پزشک

درد و ناتوانی مربوط به آسیب ACL باعث می شود بسیاری از مردم به دنبال درمان فوری پزشکی باشند. برخی ممکن است به پزشک خانوادگی خود مراجعه کنند. بسته به شدت آسیب، ممکن است به یک متخصص پزشکی ورزشی و یا جراح ارتوپد ارجاع داده شوید.

قبل از ویزیت شدن، ممکن است نیاز به نوشتن پاسخ های سوالات زیر را داشته باشید:

چه زمانی آسیب رخ داد؟
چه کاری در آن زمان انجام دادید؟
آیا شما در ابتدا صدای "پاپ" مانند شنیدی؟
آیا پس از آن تورم زیادی ایجاد شد؟

متخصص ارتوپد ممکن است برخی سوالات زیر را بپرسد:

بیشتر بدانید: كمر درد نشانه چیست؟

آیا علائم شما پیوسته است یا گه گاه است؟
آیا حرکت خاصی وجود دارد که به نظر می رسد درد شما را بهتر یا بدتر می کند؟
آیا زمانی که در تلاش برای حرکت زانوی خود داشته اید هرگز قفل شدن و یا احساس مسدود شدن را داشته اید؟
آیا هرگز احساس کرده اید که زانوی شما ناپایدار است و یا قادر به تحمل وزن شما نیست؟

آزمایش و تشخیص مشکلات ای سی ال

در طول تست فیزیکی، دکتر شما زانوی شما را از نظر تورم و یا حساسیت بررسی می کند – زانوی آسیب دیده را با زانوی سالم مقایسه می کند. او همچنین ممکن است زانوی شما را در جهت های مختلف حرکت دهد، که به تشخیص اینکه آیا ACL دچار پارگی شده است کمک می کند. تشخیص اغلب می تواند با استفاده از تست فیزیکی به تنهایی انجام شود، اما شما ممکن است نیاز به تست هایی برای رد کردن دیگر آسیب ها و برای تعیین میزان آسیب داشته باشید. این تست ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس: اشعه ایکس می تواند برای رد کردن شکستگی استخوان مورد نیاز باشد. اگرچه اشعه ایکس نمی تواند بافت های نرم مانند رباط ها و تاندون هارا به تصویر بکشد.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویر از هردو بافت های نرم و سفت در بدن شما استفاده می کند. یک MRI می تواند میزان آسیب ACL را تعیین کند و وجود جراحت ها در دیگر رباط های زانو و یا غضروف مفصل را نشان دهد.
سونوگرافی: سونوگرافی می تواند برای بررسی آسیب ها در رباط ها، تاندون ها، و عضلات زانو استفاده شود.

راه های درمان و داروهای ای سی ال

درمان اولیه برای آسیب ACL با هدف کاهش درد و تورم در زانوی شما، بازیابی مجدد حرکت طبیعی مفاصل و تقویت عضلات اطراف زانو انجام می شود. شما و دکترتان سپس درصورت نیاز به جراحی به علاوه توان بخشی و یا توان بخشی به تنهایی تصمیم گیری می کنید. انتخاب به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد، که شامل میزان آسیب به زانو، و تمایل شما به بهبود فعالیت هایتان می شود.

ورزشکارانی که به دنبال بازگشت به ورزش هایی که به همراه توقف ناگهانی حرکت، چرخش، و یا پرش هستند معمولا به دنبال بازسازی با جراحی هستند تا از اتفاقات ناشی از عدم تعادل جلوگیری کنند. بیشتر افراد کم تحرک با آسیب دیدگی کم غضروف و یا دیگر رباط ها معمولا با توان بخشی به تنهایی می توانند ثبات زانوی خود را بازیابی کنند.

اینکه شما جراحی بر روی زانوی خود داشته باشید یا خیر، شما به توانبخشی نیاز دارید. درمان شامل موارد زیر است:

استفاده از عصا، و احتمالا زانو بند.
تمرینات دامنه حرکتی تا به دست آوردن مجدد حرکت کامل زانو
تمرینات عضلانی و تعادلی

جراحی

یک ACL پاره نمی تواند به خوبی به پشت جمع شود، در نتیجه رباط معمولا با یک قطعه از تاندون از بخش دیگری از زانو یا پا جایگزین می شود. پیوند تاندون از یک اهداکننده مرده نیز می تواند به عنوان یک راهکار باشد. این جراحی معمولا از طریق برش های کوچکی در اطراف مفصل زانوی شما انجام می شود. یک پرتو نوری باریک برای مشاهده محل و برای راهنمایی در خصوص محل مفصل ACL پاره شده استفاده می شود. اگر شما درمان بدون جراحی را برای آسیب ACL انتخاب کنید، شما باید از انجام ورزش هایی که دربرگیرنده ی توقف های ناگهانی، چرخش و یا پریدن هستند اجتناب کنید. درمان های خود مراقبتی که شما می توانید در خانه انجام دهید:

استراحت: استفاده از عصا برای جلوگیری از فشار وزن زیاد بر روی زانو بعد از آسیب
یخ: زمانی که شما بیدار هستید، سعی کنید که هر دو ساعت و برای حداقل 20 دقیقه به زانوی خود یخ بزنید.
کمپرس کردن: قراردادن یک باندپیچی الاستیک یا باند فشرده در اطراف زانو
ارتفاع: دراز کشیدن در حالی که زانوی خود را بر روی بالش قرار داده اید.

پیشگیری از آسیب

ACL

برای کاهش احتمال آسیب ACL، از این راهنما ها استفاده کنید:

بهبود شرایط خود: برنامه های تمرینی که نشان داده شده است برای کاهش آسیب ACL مفید هستند را انجام دهید، به خصوص آن هایی که شامل تمرینات قدرتمند سازی، و حفظ تعادل، ورزش های هوازی، تمرینات پلایومتریک، تمرینات پرشی و تمرینات با آگاهی از خطر هستند. تمریناتی که تعادل را بهبود می بخشند نیز زمانی که با دیگر تمرینات همراه می شوند می توانند مفید باشند.
تقویت عضلات همسترینگ: به خصوص ورزشکاران زن باید مطمئن شوند که عضلات همسترینگ خود را و همچنین عضلات چهار سر ران خود را به خوبی تقویت کرده اند.
استفاده از تکنیک های مناسب: اگر ورزش شما شامل حرکت هایی مثل پرش است، یاد بگیرید که چگونه به طور صحیحی به زمین بیایید. مطالعات نشان داده اند که اگر زانوی شما پس از فرود آمدن از یک پرش به سمت داخل جمع شود، احتمال آسیب ACL بیشتر خواهد شد. آموزش تکنیک همراه با تقویت برخی از عضلات ران می تواند به کاهش خطر کمک کند.
تجهیزات خود را بررسی کنید: در سراشیبی اسکی مطمئن شوید که اتصالات اسکی خود را به درستی توسط یک متخصص آموزش دیده بسته اید.

اثبات نشده است که بستن زانوبند می تواند در جلوگیری از آسیب های ACL مفید باشد.