اضطراب اجتماعی، که در گذشته فوبیای اجتماعی نامیده می‌شد، نوعی اختلال اضطراب است که فرد مبتلا به آن در موقعیت‌های اجتماعی روزمره دچار اضطراب و خودآگاهی شدید می‌شود. با درمانکده همراه شوید تا علل اضطراب اجتماعی و علائم اضطراب اجتماعی و نیز درمان اضطراب اجتماعی را بشناسید.
بیشتر بدانید: اختلال اضطراب فراگیر؛ علائم و روش‌های درمان آن
بیشتر بدانید: تاثیر مواد مخدر در بیماران روانی مورد واکاوی قرار گرفت
اضطراب اجتماعی چیست؟
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به صورت شدید، مداوم و مزمن از اینکه مورد نگاه و قضاوت دیگران قرار بگیرند و به خاطر رفتار خود تحقیر یا شرم‌زده شوند، می‌ترسند. ممکن است این ترس آنقدر شدید باشد که کار، درس یا سایر فعالیت‌های فرد را مختل سازد. با اینکه بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی درمی‌یابند که ترسشان بیش از اندازه و غیر منطقی است، نمی‌توانند بر آن غلبه کنند.
بیشتر بدانید: درمان اضطراب اجتماعی به چه صورت است؟
آن‌ها اغلب چند روز یا چند هفته قبل از شروع وضعیتی که از آن می‌ترسند دلشوره می‌گیرند. به علاوه، معمولا دچار عزت نفس پایین و افسردگی می‌شوند. علل اضطراب اجتماعی همچنان در حال بررسی است.
در بعضی از موارد، اختلال اضطراب اجتماعی تنها به یک موقعیت مثل ترس از سخنرانی در جمع، محدود می‌شود یا ممکن است فرد تنها زمانی‌که کنار دیگران است دچار علائم اضطراب اجتماعی شود. اگر درمان اضطراب اجتماعی انجام نشود، پیامدهای جدی به دنبال دارد. مثلا، مانع از رفتن افراد به محل کار یا مدرسه می‌شود و فرد نمی‌تواند با دیگران دوست شود. برای سنجش سطح اضطراب خودتان، در تست رایگان اضطراب شرکت کنید.
علائم فیزیکی، که معمولا همراه با استرس شدید ناشی از اختلال اضطراب اجتماعی است، شامل سرخ شدن، تعریق، لرزش، حالت تهوع و اختلال در گفتار می‌شود.
از آنجایی‌که این علائم اضطراب اجتماعی ظاهری ترس از مورد تایید واقع نشدن را افزایش می‌دهد، خود علائم منبع دیگری از ترس است و چرخه‌ی پلیدی را به وجود می‌آورد: از آنجایی که افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی نسبت به تجربه این علائم نگران می‌شوند، احتمال بروز علائم نیز بیشتر می‌شود.
اختلال اضطراب اجتماعی معمولا در بین اعضای خانواده وجود دارد و ممکن است همراه با افسردگی یا سایر اختلالات اضطراب نظیر اختلال هراس یا اختلال وسواس فکری-عملی باشد. بعضی از افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی برای فرار از این وضعیت به الکل یا مواد دیگر رو می‌آورند که منجر به اعتیاد می‌شود.
بیشتر بدانید: تفاوت استرس و اضطراب؛ علل، نشانه‌ها و راه‌های مقابله با آن
برآوردها نشان می‌دهد حدود 7 درصد از جمعیت ایالت متحده دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند. اختلال اضطراب اجتماعی در زنان دو برابر مردان رخ می‌دهد اما درصد بیشتری از آقایان برای درمان این وضعیت کمک دریافت می‌کنند. این اختلال معمولا از کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می‌شود و به ندرت پیش می‌آید که بعد از 25 سالگی رخ دهد.
علائم اضطراب اجتماعی
تنها زمانی اختلال اضطراب اجتماعی در فرد تشخیص داده می‌شود که اجتناب، ترس یا اضطراب نسبت به موقعیت اجتماعی در زندگی روزمره، شغل و زندگی اجتماعی اختلال ایجاد کند یا فرد در اثر اضطراب دچار استرس قابل توجه شود. DSM-5 برای تشخیص علائم اختلال اضطراب اجتماعی معیارهای زیر را ارائه کرده است:
- فرد از یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آن مورد بازپرسی و توجه دقیق دیگران قرار بگیرد می‌هراسد. برای نمونه می‌توان به ملاقات با افراد غریبه، نگاه کردن به او هنگام غذا خوردن یا سخنرانی اشاره کرد.
- فرد می‌ترسد طوری رفتار کند که شرمنده شود یا مورد قضاوت منفی قرار گیرد.
- فرد تقریبا همیشه با قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی دچار اضطراب شدید می‌شود.
- فرد از موقعیتی که نسبت به آن وحشت دارد می‌گریزد یا با اضطراب و پریشانی آن را تحمل می‌کند.
- ترس یا اضطراب فرد نسبت به خطر واقعی موقعیت اجتماعی غیرمنطقی است.
- ترس یا اضطراب فرد دائمی است و معمولا تا شش ماه یا بیشتر طول می‌کشد.
- اجتناب، اضطراب یا پریشانی به طرز قابل توجهی عملکرد اجتماعی، تحصیلی یا شغلی فرد را مختل می‌سازد.
بیشتر بدانید: انواع اضطراب کدامند؟
از جمله علائم اضطراب اجتماعی به شکل فیزیکی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سرخ شدن، تعریق، لرزش، بالا رفتن ضربان قلب یا احساس «خالی شدن ذهن»
- حالت تهوع یا به هم خوردن مزاج
- حالت ایستادن فرد تغییر می‌کند، با دیگران ارتباط چشمی برقرار نمی‌کند یا بسیار آرام صحبت می‌کند.
به علاوه، تنها زمانی قادر به تشخیص علائم اضطراب اجتماعی و ترس یا اضطراب خواهیم بود که فرد در حال سخنرانی یا اجرا در جمع باشد.
بیشتر بدانید: اضطراب جدایی چیست؟
بیشتر بدانید: فوبیای خاص چه علائمی دارد؟ روش مقابله با هراس شدید به آن
علل اضطراب اجتماعی
تحقیق برای درک بهتر علت بروز اختلال اضطراب اجتماعی ادامه دارد اما بررسی‌ها به قسمت کوچکی در مغز به نام آمیگدال اشاره می‌کند. گفته می‌شود آمیگدال بخش مرکزی مغز است که واکنش به ترس را کنترل می‌کند.
علل اضطراب اجتماعی ارثی است. در واقع، احتمال بروز این اختلال در بستگان درجه یک دو تا شش برابر بیشتر است.
تحقیقاتی که به حمایت از موسسه ملی سلامت روان انجام شده محل ژنی را در موش‌ها نشان می‌دهد که روی ترس آموخته‌شده تاثیر می‌گذارد. دانشمندان درحال کار روی این نظریه هستند که حساسیت بیشتر نسبت به مورد تایید واقع نشدن فیزیولوژیکی یا هورمون‌محور است و این تاییدی بر ارثی بودن علل اضطراب اجتماعی است.
سایر تحقیقات در حال بررسی تاثیر محیط در بروز فوبیای اجتماعی هستند. مورد بدرفتاری واقع شدن و مصیبت در کودکی نیز از جمله علل اضطراب اجتماعی است.
درمان اضطراب اجتماعی
اکثر اختلالات اضطراب اجتماعی به کمک متخصص سلامت روان قابل درمان است و اغلب با استفاده از دو روش با موفقیت درمان می‌شود: روان‌درمانی و دارو به عنوان درمان اضطراب اجتماعی موثر است.
تراپی یا مشاوره برای درمان اضطراب اجتماعی
درمان شناختی رفتاری نوعی روان‌درمانی است که در معالجه اضطراب شدید اجتماعی و به عنوان درمان اضطراب اجتماعی موثر واقع می‌شود.
هدف اصلی درمان شناختی رفتاری و رفتاردرمانی کاهش اضطراب ازطریق حذف باور یا رفتارهایی است که به حفظ اختلال اضطراب کمک می‌کند. مثلا، اجتناب از شیء یا موقعیتی که از آن می‌ترسیم مانع از این می‌شود که دریابیم این ترس مضر است.
کلید درمان شناختی رفتاری برای درمان اضطراب اجتماعی روبه‌رو شدن و قرار گرفتن در معرض چیزی است که از آن می‌ترسیم. معمولا این فرایند برای درمان اضطراب اجتماعی سه مرحله دارد:
- اول، فرد به موقعیتی که از آن می‌ترسد، معرفی می‌شود.
- مرحله دوم این است که خطر مورد تایید واقع نشدن در موقعیت را افزایش دهیم تا فرد این اعتماد به نفس را در خود ایجاد کند که می‌تواند انتقاد یا طرد شدن را کنترل کند.
- در مرحله سوم روش‌هایی به فرد یاد داده می‌شود تا با مورد تایید واقع نشدن کنار بیاید. در این مرحله، از فرد خواسته می‌شود بدترین ترس خود را تصور کنند و به ایجاد واکنش‌های سازنده به ترس تشویق می‌شود.
این مراحل اغلب با آموزش کنترل اضطراب همراه است؛ مثلا، روش‌هایی مثل تنفس عمیق به فرد یاد داده می‌شود تا اضطراب را کنترل کند. اگر این روش با دقت و تحت نظارت تراپیست انجام شود، امکان خنثی کردن اضطراب همراه با ترس وجود دارد.
مواجه شدن با موقعیتی که از آن می‌هراسید در درمان شناختی رفتاری تنها زمانی انجام می‌شود که برای آن آماده باشید. پس تدریجی و تنها با اجازه شما صورت می‌گیرد. بیمار در تعیین میزان و سرعت مواجه شدن با شرایط به تراپیست کمک می‌کند.
درمان شناختی رفتاری و رفتاردرمانی، به جز احساس ناخوشایند ناشی از افزایش اضطراب، هیچ‌گونه عوارض منفی ندارد اما تراپیست باید در روش‌های درمان تبحر داشته باشد تا درمان جواب دهد.
احتمالا تراپیست حین فرایند درمان تکالیفی از بیمار می‌خواهد: مثلا مشکلات خاصی که بیمار باید بین جلسات روی آن‌ها کار کند.
این روش معمولا دوازده هفته طول می‌کشد و ممکن است به‌صورت گروهی انجام شود ولی مشکلات اعضای گروه باید مشابه باشد. درمان حمایتی مانند گروه، زوج یا خانواده درمانی به افزایش آگاهی اطرافیان نسبت به اختلال کمک می‌کند. در بعضی از موارد، افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی از آموزش مهارت‌های اجتماعی هم سود می‌برند.
دارو برای درمان اضطراب اجتماعی
تجویز داروی مناسب و موثر نیز در کنار روان‌درمانی در فرایند درمان اضطراب اجتماعی نقش دارد. از جمله این داروها می‌توان به داروی ضد افسردگی مانند بازدارنده بازجذب سروتونین (SSRIs) و بازدارنده مونوآمین اکسیداز (MAOIs) و داروهایی که تحت عنوان بنزودیازپین قوی شناخته می‌شود اشاره کرد.
افرادی که تنها هنگام اجرا در جمع دچار اضطراب اجتماعی می‌شوند می‌توانند از مسدودکننده بتا استفاده کنند که ضربان قلب را پایین می‌آورد و علائم فیزیکی اضطراب را کاهش می‌دهد.
بیشنر بدانید: اضطراب موقعیتی چیست؟
سخن پایانی
لازم است بدانیم درمان اضطراب اجتماعی آنی نیست و یک راه حل برای همه جواب نمی‌دهد. روش درمان باید متناسب با نیاز هر بیمار باشد. تراپیست و بیمار باید برای تعیین موثرترین روش با یکدیگر همکاری کنند و به ارزیابی میزان تاثیر روش درمان بپردازند. از آنجایی که واکنش بیمار به درمان متفاوت است، برنامه درمان باید با آزمون و خطا تنظیم شود.
همچنین باید بدانید اضطراب اجتماعی با خجالت کشیدن تفاوت دارد. برای شناخت این تفاوت‌ها می‌توانید به این مطلب از درمانکده نیز مراجعه کنید.
شما می‌توانید با مراجعه به سایت درمانکده برای درمان اضطراب اجتماعی و یا شناخت بهتر علل اضطراب اجتماعی و علائم اضطراب اجتماعی از پزشک اعصاب و روان و پزشک روانشناس تهران به صورت آنلاین نوبت بگیرید.
منبع: psychologytoday
[sibwp_form id=6]
سلام من خانوادم خیلی خوب توی اجتماع ارتباط برقرار میکنن ولی من تا یه آدم میبینم حسابی عرق میکنم هول میکنم استرس میگیرم میتریم دلم میخاد از اون موقعیت فرار کنم و تا جایی که یادم میاد از بچگی اینجوری بودم.
من علاوه بر ترس از اجتماعم خیلی زیاد احساس زشت بودن میکنم و مجبور میشم برم بیرون طوری نفسم بند میاد انگار ینفر داره گلومو فشار میده. آگهی های استخدام و میخونم به زور میرم برای مصاحبه حضوری ولی وقتی میرسم دم در از ترس بر میگردم و داخل نمیرم. خلاصه حرف زیاده ولی من الان هیچی ندارم و تنها آرزوم معمولی بودنه
سلام من هم دقیقا مشکل شمارو دارم
من از بعد کرونا و یه جورایی وقتی وارد فضای مجازی شدم اینطوری شدم تا قبل اون آدم اجتماعی بودم دوستای زیادی داشتم حتی سخنرانی میکردم و رتبه آوردم ولی حدود سه الی چهار سال پیش دیگه حوصله هیچکسو ندارم تنهایی رو ترجیح میدم از جمع ها فراری ام و در مواجه با افراد جدید استرس دارم و همش میترسم اشتباه کنم یا به اندازه کافی خوب نباشم که دوسم داشته باشن ۱۹ سالمه
من اذیت شدم با این موضوع. ولی نه اونقدری که مشاورم اذیتم کرد. منو میبرد توی گروه های شلوغ و ازم میخواست خودمو معرفی کنم و جمع رو به دست بگیرم. خودش میدونست مشکلم چیه. من میتونم توی جامعه خیلی با اعتماد به نفس رفتار کنم. ولی وقتی اون دور همی یا جمع یا اجتماع تموم میشه یا ازش بیرون میام چند روز.. چند هفته یا شده چندماه دیگه نتونستم بیام توی اجتماع. خودم میدونم چیز خطرناکی بیرون ممکنه نباشه. ولی باید برگردم توی خلوتم با خودم دو دوتا چارتاکنم ببینم کجام. چی شده؟ همه چیزو مرور کنم برای خودم. عکس العمل آدما رو حتی تغییر میمیک صورتشون بعد از هر حرف و حرکت من. به نظر میومد باعث آزار کسی تو جمع شده باشم؟ کسی دشمنی مخفی با من داره؟ بیست تا آدم با ۴۰ تاگوش و ۴۰ تا چشم زومن رو من.. ۲۰ تا مغز با یه عالمه نظر متفاوت دارن به من فکر میکنن.. که خیلیاش منفیه..
با خودت میگی اوکی من نمیتونم وضعیت خودمو مدیریت کنم بهتره از یه کاربلد _روانشناس. مشاور_ کمک بگیرم..
ساعتی دویست پول میدی که حرفاتو بشنون و بهت مثل یه موش آزمایشگاهی نگاه کنن تند تند علائمتو بنویسن و یه لبخند مکش مرگ مایی هم بزنن یعنی اختلالاتو تشخیص دادم و درود بر من..
همین علائم نوشتن. من اگه روانشناس بودم همون موقع جلوی اون بدبخت اضطرابی ازش نکته برداری نمیکردم. این برای آدم با سلامت روانی کامل هم شک برانگیز و آزاردهنده ست..
انگار بازیت میدن و براشون سرگرم کننده ست. به هر مشاوری نمیشه اعتمادکرد. اینا خیلیاشون قلباشون سیاهه.. به فکر انسانیت نبودن که این شغلو انتخاب کردن. فقط یه شغله براشون که افتخار میکنن درسشو خوندن. ولی هیچی ازش نفهمیدن. آماده ان اطلاعات وتوانایی های خودشونو به رخ بکشن. براشونم مهم نیست حال تو بهتر میشه یا نه. جلسه ها بیشتر مشکلات تو بیشتر جیب مشاور پر تر.. وظیفه و همدلی پشتش نیست..
استثنا وجود داره
چقدر حق گفتید شما واقعا هم همینه
سلام من از بچگی اضطراب اجتماعی دارم تو مدرسه هیچ دوستی نداشتم از بچگی به همه تهاجمی نگاه میکنم انگار یکی میخواد بهم صدمه بزنه الان انقد شدید شده بود ک ترک تحصیل کردم تو مدرسع بودم میرفتم دستشویی قایم میشدم نمیدونم چیکارکنم
تو چقدر شبیه منی:)۱۲ سال مدرسه حتی یدونه دوستم نتونستم پیدا کنم اکثر روزارو غایب میشدم همه میگفتن میخندیدن ولی من گوله میشدم تو خودم همیشه حسرت میخورم که نتونستم مثل اونا شاد باشمو از مدرسه لذت ببرم نمیدونم چطور قراره برم دانشگاه همیشه حس اضافی بودن دارم و بقیه این حسو تجدید میکنن
پدر معتاد و مادر دیوانم از کودکی هر روز و هرشب با هم دعوا میکردن و باعث شدن من به این مشکل دچار بشم خاطرات گریه های کودکیم از ذهن من محو نمیشود زندگی من خلاصه شده در درد و رنج خدایا آیا در زندگی قبلیم یک هیولا بودم که مرا به چنین دردی دچار کردی؟!
پدرت معتاد باشه مادرت دیوانه بچه دهاتی هم باشی با مشکل جسمی دیگه همه چی تکمیل! هر چه یک خانواده بدتر باشن ترک کردنشون سخت تر میشه حال که هم خودشون درد میکشن و هم من
امیدی به درمان نیست هدف سخن درد و دل بود عیدتون هم مبارک
در هر صورت راحت ترین راه برای مقابله با یک موقعیت آسیب زن تسلیم شدنه. باید به دنبال یه مسیر برای رهایی باشین
زندگی منم تقریبا شبیه به توعه
من خوشبختانه به قدری پیچیده و عجیب دچار اضطراب از جمع و حرف زدن و…بودم که دیگه بیشتر از اون نمیتونستم باشم یعنی فکر نکنم هیچ کس در ایران یا شاید دنیا حتی اگر بخواد هم بتونه مثل من باشه و اینجا حرفام میتونه هم ناامید کننده و یا بسیار امیدوارکننده به نظر برسه ولی بخونید.
هیچ درمانی بجز حضور و زندگی در لحظه نیست در مورد این چیزا بخونید کتاب های فلسفی خیلی بخونید دیدتون رو به جهان عوض کنید هر آگاهی در هر زمینه زندگیتون روی جاهای دیگه وجودتون و زندگیتون هم اثر میگذاره مخصوصا این مشکل. البته با این کلمات زندگی در لحظه و…بسیار بازی شده و مغازه باز کردن برای جیب خودشون ولی شما دنبال آگاهی ناب باشید.اضطراب از جمع و حرف زدن و مشکلات ارتباطی از این قبیل میتونه به قدری بغرنج و شکنجه کننده باشه که تصورش رو نمیکنید و این مشکل یا هر مشکل روحی دیگه ای میتونه بقدری پیشرفت کنه که به معنای واقعی کلمه هیچ امیدی به درمان شما وجود نداشته باشه یعنی واقعا هیچ امیدی و من یکی از این افراد بوده ام.
راه درمان،اینست که خودتون رو به روز فلاکت بندازید و بگذارید اضطراب کار خودش رو بکنه و به خودتون اعتماد داشته باشید.
و سپس،با خودتون و این مشکل صلح کنید.
کل درمان همینه.
صلح کردن و دعوت آرامش به عمق ذهن و دلتون وقتی که در اوج استرس و پریشانی هستید.
عوض کردن دیدتون به این مشکل و احساس خوب داشتن با وجود تمام آزار های مشکل در جمع بودن و حرف زدن و ارتباط با دیگران!!
که لازمه اش تغییر نگاه به دنیاست و بالاتر بردن آگاهی و مطالعه که بینهایت اثر گذار و مهم هست.
ذهن و بدنتون بقیه کارو خودش انجام میده نیازی به درمان و زور زدن هم نیست هیچ تلاشی هم لازم نیست.
اگر من به روش رایج و اکثر مردم دنبال درمان بودم،به خدا قسم الان نبودم.یعنی باید و باید که خودکشی میکردم اونم به شکلی که اصلا نتونن نجاتم بدنن و قابل بازگشت نباشه.
ولی فقط با این چیزا،زمین تا آسمون تغییر کردم و بقیه اش رو دیگه نمیگم! و خودتون باید رشد رو طی کنید در تمام زمینه های زندگی نه فقط جمع و نتیجه رو ببینید.توکل و اعتماد به خدای خود و قدرت خودتون کنید و بدونید مشکل شما فقط یک خطای دید و توهم شبیه خواب هست که با آگاهی میشه ازش بیدار شد.با درمان های رایج و قرص و…نه!
سلام ،،خوشحالم که الان حالتون خوبه،میشه لطف کنین و از کتابهایی که خوندیم و تاثیر گذار بوده،معرفی کنین،،ممنون از شما
سلام من حدود شش ماه قبل در یکی از محافل حدود ۴۵۰ دلار را باختم و کمی بعد تر از آن دچار بیخوابی و اضطراب شدید شدم. شما عامل را تنها در ورق بازی میدانید که سایر عوامل نیز ذیدخل بوده است . لطفا جواب بدهید این بار سوم است که سوال خود را میپرسم مگر از طرف شما هیچ جوابی دریافت نکردیم ؟
سلام من از مدت شش ماه قبل بهد از اینکه در یکی از محفل های شب نشینی حدود ۴۵۰ دلار را باختم دچار یکنوع بیخوابی و اضطراب گردیده ام و شبانه معمولا با قرص های خواب آور و ادویه ضد افسرده گی بخواب میروم . شما عامل را چی فکر میکنید همان باختن ۴۵۰ دلار و یا اینکه بیماری از قبل وجود داشته و این موضوع صرف لاعث شدت آن شده است ؟
من‌هیچ‌دوستی‌ندارم۳۰سالمه‌تو‌هیچ‌جمعی‌شرکت‌نمی‌کنم‌‌فضای‌مجازی‌هم‌نمیرم‌دنمی‌تونم‌‌برم‌دنبال‌کارهائی‌که‌دوست‌دارم‌‌از‌جاهای‌جدید‌وادمهای‌جدید‌فرار‌میکنم‌‌‌و…
من ۱۹ سالم هست و حدود سه سال هست که ااضطراب اجتماعی شدیددارم و از درسم عقب افتادم
همیشه سرخ میشم و از درون میسوزم . تپش قلب میگیرم و بی دلیل پر هاشگری میکنم نمیدونم برای رفعش چیکار کنم لطفا روانپزشکی که کارشون خوب باشه در شهر تهران و شیراز معرفی کنید.
باتشکر
من دخترم بهترین دانشگاه کانادا قبول شده فوقالعاده هم باهوشوزیباست ولی هم خودش رو اصلا زیبا نمیبینه و هماز خودش توقع خیلی خیلی بالا داره و اظطراب اجتماعی هم داره و هر کاری هم میکنم تراپی نمیگیره پیشنهادو راه حل دیگه اییبه نظرتون میرسه که من بتونم کمکش کنم؟؟
سلام خوبی ،، اهل کجایید ؟
منم بدبختم خیلی از لحاظ روحی روانی داغون شدم زندگی پر تنشی دارم مادرم همش درحال بحث و جدل باهامه ،خوشبحال دوستام چه مادرای خوبی دارن
دوست ناشناس سلام
منم مثل توعم
همش مامانم سرم داد میزنه هیچوقت درکم نمیکنه و دوستم نداره:) همیشه ب کسایی ک مامانای مهربونی دارن حسودیم میشه
میدونی من بخاطرش کمبود محبت پیدا کردم
سلام من اختلال اضطراب اجتماعی ترس از صحبت کردن تو‌جمع دارم چکار باید کنم
من یک پسر ۹ ساله دارم حدود یک سال پیش تو آسانسور گیر کرده بود با اینکه پدرش کنارش بود اما از اون زمان به بعد دچار اضطراب اجتماعی شده ، پدرش اگه ده دقیقه دیرتر از سر کار بیاد دلشوره می گیره ، هر از اعضای خانواده حموم یا سرویس بریم خواهش می کنه در رو نبندیم ، اضطراب می گیره که مبادا در قفل شه و گیر کنیم داخل ، لطفا راهکار بگید بهم ، ممنون
من بد جور گرفتار اضطراب اجتماعی شدم، تا جایی که توی مدرسه هیچ دوستی ندارم و همش تنهام و وقتی که خودمو تنها بین بقیه میبینم بیشتر و بیشتر مضطرب میشم و دستام یخ میزنن. واقعا کمک نیاز دارم، اگه بیشتر پیش بره من خودم رو حقیر تر میبینم و ارتباطم با همه قطع میشه… لطفا! یه راه درمان میخوام. من باید چکار کنم؟
منم دقیقا همین طوریم و توی مدرسه توی کلاس میشینم و وانمود می کنم درس می خونم یا خوراکی میخورم که بقیه فک نکنن من تنهام. حتی با نشستن توی جمع دستام عرق میکنه. فقط سه تا راه حل هست اول از اجتماع فرار کنی و همیشه توی خونه بمونی دوم به ابن اضطراب اجتماعی عادت کنی سوم از مشاور کمک بگیری
من کاملا میفهمم چی میگی ،
اضطراب اجتماعی میتونه آدمو خیلی خسته و ناامید و افسرده کنه حتی در حد خودکشی…
اما لطفا صبور باش و قوی بمون ،
درست میشه 🙂
لطفا به هر قیمتی که شده برو پیش یه روانشناس و مطمئن باش حل میشه 🙂
تو هیچ مشکلی نداری و مشکلت ، حس بدیه که به خودت و اطرافت داری و احساس ناامنی و خطر میکنی وگرنه بقیه تو رو عادی میبینن و نهایتا احساس میکنن دوست نداری باهاشون صحبت کنی 🙂 منم مثل توام و دارم بهتر میشم… قابل درمانه دوست قشنگم 🙂
ازی کدوم دکتر دارم میمرم از استرس و اظطراب کمکم کن
دوستان منم تا حدی با این مشکل مواجه هستم به کتاب خیلی خوبی چند وقت پیش خوندم خیلی کمکم کرد
اسمش چگونه کمال گرا نباشیم هست ، نیازی نیست بخواید از همان ابتدا با افراد گرم و صمیمی باشید ولی جرئت کنید سلام کنید و احوالپرسی
درباره موضوعات حتی پیش پا افتاده بحث رو باز کنید همین باعث میشه کم کم عادت کنید افراد از نظر اجتماعی کاملا متفاوت هستن ولی شخصیت درونگرا هم میتونه تا حدی که تو جامعه اذیت نشه خودش رو تغییر بده
هر روز این حس لعنتی تکرار میشه برام هر روز تنهام اهه حتی نمیتونم با همکلاسیام راجع به درسا کمک بگیرم احساس اضافه بودن دارم.نمیتونم درست صحبت کنم .همش تنهام تنهایی رومخم راه میره تو کلاس دلم میخواد ارتباط برقرار کنم اما هیچ کس سمتم نمیاد یا وقتی سمتشون میرم دچار کابوس میشم شبا وحشت میکنم
سلام .41سالمه . اضطراب اجتماعی دارم چون تو زندگی بمشکل برخوردم وشوهرم داره از م دلسرد میشه وبفکرطلاق افتاده و دختر 6سالمه تو پیش دبستانی بی زبون وخجالتی وترسو شده و خیلی تحت فشارم و چندین بر روانشناس های زیادی رفتم اما درمان نشدم فقط قرص اعصاب دادن ..الان دیگه بفکرخودکشی هستم .درضمن درآمدی ندارم و شوهرم برای درمان پولی نمیده و تا ریال آخر حساب کتاب میکنه و چوب خطم پیش همه خانوادم پره .لطفاً اگر در راه خدا میشه بهم کمک کنید رایگان یا حداقل هزینه کم در اینصورت بهم زنگ بزنید ودرغیر این ترو خدا زنگ نزنید ندارم چیکار کنم ولی خیلی نیاز به کمک دارم و اگر کسی بهم کمک کنه خیلی ثواب کرده و خانواده چهارنفره ی من بدبخت و نجات داده
با سلام خدمت شما از آنجایی که شما مشتاق برا درمان هستید خیلی خوب هستش و با توجه به اینکه فرمودید هزینه مشاوره را ندارید بهترین گزینه برا شما مراجعه به معاونت اجتماعی نیروی انتظامی در استان خود هستش این مراکز مشاوره های خیلی خوبی دارند و هزینه آن هم رایگان می باشد
سلام من چ جوری میتونم ازاین درمان کده استفاده کنم سایت ب خصوصی داره؟؟
عزیزم برو پزشک بگو قرص ازیپم برات بنویسه تا یکی دوماه بخور اول یکم هورمون های بدنت تنظیم بشه از درون آروم بشی بعد رو ذهنت کار کن تمرین کن هی برو تو محیط های شلوغ ارتباط بگیر اصلا اشتباه کن خراب کن ولی ب خودت قول بده هروز رو خودت کار کنی تا بهتر بشی
امیدوارم الان حالتون بهتر شده باشه❤️
من یک سوالی داشتم می خواستم ببینم راهی هست که در خانه ان را حل کرد و غلبه کرد به استرسمون
و من بیشتر اوغات این استرسم داخل جامعه. مدرسه و خانواده دارم
ممنون میشم کمکم کنید
آره من اضطراب اجتماعی داشتنم و تونستم تا حدودی بهتر بشم. من اولش نمی تونستم ارتباط چشمی برقرار کن حتی با معلمامون هم که حرف میزدم سرم و مینداختم پایین اما بعدا چند بار مستقیم به چشماش نگاه کردم عادی شد کم کم حالا هم میخوام تمرین کنم هر روز منم توی جمع حرف بزنم و هر روز یکم از منطقه امن خودم بیام بیرون
بهترین درمان برای اضطراب اجتماعی ACT هستش درمان پذیرش و تعهد اگر درمان های دیگه جواب نداد این بهترین راهه خیلی هم انجامش ساده و کم هزینه است
سلام وعرض ادب،من دقبق نمیدونم اظطراب اجتماعی دارم یانه،مثلا خیلی خونگرمم بادیگران ارتباط میگیرم ولی ب محضی ک ازشون دورشدم وب حرفام وکارام فک میکنم بهم میریزم ک چرا اینکارو کردم چرااین حرفو زدم…یا مثلا بادوستی قرارمیزارم زود پشیمون میشم ک چرا کی الان حوصله داره بره..یا توتصمیم گیریهام هیچوقت هیچوقت قاطع نبودم..توسفررفتن توادتمه تخصیل،توخیلی ازموارد..وفقط دوستی هام محدود میشه ب محیطی ک داخلشم فراترازاون نمیره ک مراوده داشته باشم همش بیام وبرم لطفا راهنماییم کنید ک دقبقا مشکل ازکجاس
منم دقیقا همینطورم و نمیدونم اینا مربوط میشه به اضطراب اجتماعی یا نه